احوالات حضرت رقیّه (س) 5999

احوالات حضرت رقیّه (سلام الله)

 

گینه بو غملی گوگل غمدن اولموری آزاد

عجبدی ذکرِ غم و دردیله اولور دلشاد

 

آچاندا صحبته دل ابتدا ایدنده کلام

گلور دله عجبا صحبتِ خرابهء شام

 

گوگل خرابیدور ایلور اودور خرابه نی یاد

هزار دردیله ویرانه دل الیندن داد

 

مجسّم ایلوری گوزده خرابهء شامی

سرشگیله اودی لبریزدور گوزوم جامی

 

آلور قراریمی دل دیده سینده مشهودات

گوزوم گوز اولسا سرشگیندن آیریلا هیهات

 

قولاخ ویره بیری گر گوشِ جانیله شامه

صدای شیونیله گوندوزی دونر شامه

 

گورن گوز اولسا گورر اهلبیتِ شاهِ ولا

ایدوب خرابه ده برپا قیامتِ کبری

 

او شورِ محشره باعث رقیّه دور گویا

که ایلیوب یوخوسوندا آتاسینی رؤیا

 

آچوب گوزین دیور ای عمّهء وفا کردار

هانی بابام هارا گیتدی شهنشهِ ابرار

 

آتام قوجاقینه آلمیشدی ایمدی عمّه منی

بویور گوروم هانی بس ، سبطِ سَرورِ مدنی

 

قالوب خانم متحیّر نجه جواب ویره

دیور آز آغلا عزیزیم آتان گیدوب سفره

 

صباح اولاندا گلور بیزده وصله مشتاقوخ

شرارِ هجریله دل داغدار عُشّاقوخ

 

سفر آدین ایشیدنده ایله فغان ایلور

که شورِ محشری ویرانه ده عیان ایلور

 

دیور فغانیله ای عمّهء مَلک منظر

آتام مسافر اولا قلبیم ایلمور باور

 

نجه سفردی که نه قاصدی نه نامه سی وار

مگر قیامته دین بو سفر ادامه سی وار؟

 

منیم آتام شهیدی ، شهریار چاکریدی

او آستانده جبریل و روح نوکریدی

 

اساسی واریدی اوز شأنینون سزاواری

جلالی ، دبده سی ، لشگری ، سپه داری

 

عمولاریم واریدی شه جلالینه رونق

علی الخصوص عموم عبّاس ، صاحبِ بیرق

 

آتام وجودینه اکبر کیمی ، روان واریدی

یانندا قاسمِ شهزاده تک جوان واریدی

 

بیزیمده واریدی بیربیر جلال و شوکتمیز

تمامِ عالَم آرا گون کیمی شهرتیمیز

 

حریمِ سلطنت خسروِ دو عالَمیدوخ

هامی گرامی ، دارینیدن مُکرّمیدوخ

 

یادیمدا وار که گلنده عراقه یثربدن

او گونلریکه بابام ایلمیشدی ترکِ وطن

 

یتینجه دشتِ بلایای طفّه عائله میز

دوشونجه وادی کربلایه قافله میز

 

نجه محاملِ زر چادره مینَردیم من

نه نازلر که بنی هاشمه ایدردیم من

 

جهانیانه حبیبِ اکبرین حبیبیدیم

جمالِ اکبریدی گُل ، من عندلیبیدیم

 

اولوردی حرمتمیز ائل قبیلیه منظور

ایدردی جمله سی هر گونده درکِ فیضِ حضور

 

آتام گیدوب سفره بس هانی عموم عبّاس؟

علاقمندیدی دلدن منه او اشجعِ ناس

 

بو مدّتی نیه بس گلموردی عموم یانیما

هانی نشانِ حسن ، هجری اود سالوب جانیما

 

اولور دیسن که بولار ملتزمِ رکاب اولسون

اگر چه سوزدی سوزه ایستوسن جواب اولسون

 

بویور گله یانیما قارداشیم علی اکبر

اودا گیدوب هانی بس شیرخواره علی اصغر؟

 

بو ظلمت ایوده رخِ ماهپاره آختاریرام

تاپانمورام نقدَر گاهواره آختاریرام

 

تعجبّم نیه گلمور سسی قولاقیمه

اگر قالور سیزی تاری ویرون قوجاقیمه

 

اونیله بلکه سونه دلده شعلهء حسرت

سرشگمیله خموش اولمور آتشِ فرقت

 

گرک جوابینی بو عرضیمون رباب ویره

و یا گله سود امر قارداشیم جواب ویره

 

آنام ربابه نظر ایله عمّه حالینی گور

دینده اصغر آدین یوزده اشگِ آلینی گور

 

نیه قویور الینی سینه سی آراسینه

یانور دلی گورورم سود امر بالاسینه

 

اگر گیدوب سفره اکبرِ مَلک منظر

نیه آناسی اوغلسوز آنایه چوخ بنزر

 

تعجّب ایلورم ای عمّه بو معمّایه

سریّه ناله سی اوخشور نوای ثکلایه

 

سنونده وردون اولوب روز و شب حسینیم وای

دیور آناسیده معناده نورِ عینیم وای

 

بیله گمان ایدورم اولموشوخ جفایه هدف

اساسینی آتامون ایلوب زمانه تلف

 

علاوه عمّه جان اولسا اگر سفرده امام

ایدر خرابه ده یوخسا امام عیالی مُقام

 

ندندی بیز هامومیز حالتی پریشانوخ

بو غربت اولکه ده هر صبح و شام گریانوخ

 

آتام اولیدی مگر شمرِ دون قوواردی منی

عموم اولیدی مگر ساربان ووراردی منی

 

اگر سلامت اولیدی جوان علی اکبر

بیزی پیاده گتورمزدی شامه تک لشگر

 

او قدر گزمیشم آتلار دوشونده صحرانی

قابار اولوب ایاقیم ایمدیده آخور قانی

 

ایله حرارتیله سوزلرین بیان ایلور

که هر سوزونده یوزه گوز یاشی روان ایلور

 

آلور قوجاقینه هر بیر خانم او گریانی

اولور همان خانیما آه و ناله عنوانی

 

او دللریکه غم و غصّه دن دوتولموشیدی

سرشکِ حسرتیله هر او گوز که دولموشیدی

 

بهانه تاپدیلا نِی تک هامی سیزیلدادیلار

عذاره ایلدیلر قانلی گوز یاشین ایثار

 

گلنده نالیه اولادِ احمدِ مختار

چکوب معاینه سس آغلاشوب در و دیوار

 

خدا بولور نه قیامت قیامیدی او گجه

و یا نه حالیده حالِ امامیدی او گجه

 

او نصفِ شبده شورِ حشر اولوب برپا

که شامِ شومده بیر گوز یاتانمادی اصلا

 

چیخوبلا دیشره هامی بیحدّ اضطرابیله

قویوب خرابیه یوز مرد و زن شتابیله

 

گلن خرابیه از بسکه خاص و عام اولدی

خرابه خارجی کثرتله ازدحام اولدی

 

باخاردی هر گوز او ویرانسرایه دقتیله

آخاردی صورتینه اشکِ چشمی رقّتیله

 

ایله مؤثریدی حالِ عترتِ اطهار

باخانلارون پوزوب احوالینی صغار و کبار

 

خرابه دن اوجالاندا گویه نوای حرم

اولوردی اهلِ شقاوتده همصدای حرم

 

ویریلدی حوزهء فریاد و داده بس وسعت

او غفلتیله اویاندی یزیدِ بد فطرت

 

دئدی نه وار؟ دئدیلر ای لعینِ بد فرجام

بو آه و نالیه سرچشمه دور خرابهء شام

 

بناتِ خیر نسادور بو آه و زار ایلین

فغانِ محشری شام ایچره آشکار ایلین

 

گیدن خبر گتوروب حالتِ فکاریله

دلِ کبابیله بیر چشمِ اشکباریله

 

اولان بو ناله و فریادِ رستخیزه سبب

حسین یتیمه سیدور ، دُرِ کنزِ میرِ عرب

 

آتاسینون ئولومون بولمه میشدی گویا

ایدوبدی واقعه سینده آتاسینی رؤیا

 

باباسین ایستوری ایمدی بی بی سی زینبدن

تاپوب اولار که بیر آز اطّلاع مطلبدن

 

نه زینب هیچ خانم آرام ایدنموری بالانی

توکور سرشکِ ترین ایستر عمّه دن آتانی

 

او آغلور آغلادور اهلِ امیرِ بطحانی

اودور که عرشه چیخور اهلِ بیتین افغانی

 

او آغلیاندا ویرور سس سسه عیالِ حسین

سالوب بو شورشی شامه فغانِ آلِ حسین

 

همین بو مطلبی بولدی یزیدِ بدکردار

ایدوب غلام لریندن او دم بیرین احضار

 

دئدی حسینی آپار ، ایله قیزین ساکت

محالیدور آتاسین گورمه میش اولا صامِت

 

خدا بولور که یزیدین منیّتی نه ایدی

و یا بو حکم صدورینده نیّتی نه ایدی

 

دگلدی نیّتی اول نیمه جانه ، جان ویرسون

او باشی یولّادی گورسون رقیّه جان ویرسون

 

بو سِرّه آگه اولان کردگارِ عالمیدی

سر شریفِ امامتده کامل ، اَعلمیدی

 

قویولدی بیر طبقه رأسِ شهریارِ شهید

گیدور خرابیه اهل و عیالینی ایده دید

 

دیمه خرابیه بیر رأسِ زخمدار آپاروب

حسین بلبلینه مژدهء بهار آپاروب

 

نه تک رقیّه نین امیدِ وصل بابیدی

هامی خانملارا بیر شرحِ غم کتابیدی

 

طلوع ایدنده او گون خانمانِ فاسقدن

خبر ویریلدی اُسارایه صبحِ صادقدن

 

حرم ، امامدن ایلوبله کسبِ تکلیفی

امامیدن بولونوردی امام تشریفی

 

خرابه نین قاپوسوندیدی سیدِ سجّاد

بویوندا سلسلهء ظلم و رشتهء بیداد

 

اگر چه قدرتِ ذوالاِقتداره حائزیدی

قیامه ظاهرِ صورتده لیک عاجزیزی

 

گلور خرابیه آگاهیدی شهِ عرصات

تدارک ایلور او محشرده رسمِ تشریفات

 

مخاطب ایلدی اوز عمّه سین امامِ زمان

بویوردی عمه من جوانه بیرجه دایان

 

دایانماقونلا میّسر منه قیام اولسون

آتام گلور شهه منظورِ احترام اولسون

 

دیمم چیخون قاباقا سیزده پیشواز ایلیون

ولی امامه پذیرا رسومی ساز ایلیون

 

سرشگیله سو سپون مقدمِ شهنشاهه

یانا اجازه ویرون جمله مشعلِ آهه

 

نقدر فکر ایلورم فکریم اولموری حالی

خرابه ده نجه اولدی شهنشه اجلالی

 

بو قدر وار پرتوِ جمالِ نورُالله

او دارِ ظلمتی دوندردی گوندوزه ناگاه

 

اولار که نارِ فراقیله دل کبابیدیلر

دچارِ محنت و آلامِ بیحسابدیلر

 

آلوب او باشی اوپوب ایگلیوب هامی گل تک

او عندلیب الینه یتدی قرمزی گل تک

 

حسابِ سِنّیله گر چه خانم صغیره ایدی

و لیک پایهء عشقینده بیر کبیره ایدی

 

همین که رایحهء وصلتی آلوب گلدن

سکوتِ عقدینی آچدی خموش اولان دلدن

 

دمِ مسیح نفسدن او نطق سیز دم آلوب

دله گلوب دئدی کیملر سنی بو حاله سالوب؟

 

کیم آق محاسینوی قانیله مُخَضّب ایدوب

بِعینه نقطهء بسم اللّهی مُذَّهب ایدوب

 

بو باشدی ؟ لعل بداخشاندی؟ یا عقیقِ یمن؟

و یا که قرمزی بیر گُلدی گلشنِ غمدن؟

 

و یا کتابِ مصیبتدی شرحِ محنت ایدر

هامی مصائبینی مو به مو حکایت ایدر

 

بو قدر یاره واروندور بو رأسِ پاکونده

نقدر وار یارا بس جسمِ چاک چاکونده

 

نه یوز ویروب سنه ای ماه رو محاقوندا؟

بولار نه یاره سیدور ای بابا دوداقوندا؟

 

بو لعلِ لبده عجب شرحِ غم حکایتی وار

قضیب یاره سی هم خیزران علامتی وار

 

سنی قوناق آپاروب هانسی بیر جفا گستر

جمالون اوسته ندور بو نشانِ خاکستر

 

گلور خیاله تنور ایچره منزل ایلموسن

قویوب کول اوسته باشون باشیمه کول ایلموسن

 

شهید اولماقون الله بولور بولنمه میشم

جنازن اوستونه باش آچماقا گلنمه میشم

 

اگر چه وقتیدور ایمدی گرک یولام گیسو

بغشله اللریمی باغلیوب سپاهِ عدو

 

بو پُرشرار دلیم داغدارِ محنتدور

سنیله دردِ دل ایلوم بیر آز غنیمتدور

 

منِ یتیمی او گوندن که سالموسان گوزدن

گورولمیوب گوزومون یاشی آیریلا یوزدن

 

یتیم اولماقیمی گزلدوردی عمّه لریم

بولوندوروردی گوگل دردی ، اشکِ چشمِ تریم

 

نه عرض ایدیم که نلر چکمیشم بو مدّتده

اولوب مُرکّب اشکیله ثبت صورتده

 

نه بی مروّتیمیش اهلِ کوفه ، لشگرِ شام

ایشقلی گوندوزی ظلمیله ایتدیلر بیزه شام

 

قاباقجا ایلدیلر غارت احتشامومیزی

سنون گوزوندن ایراق سویدولار تمامومیزی

 

او وقتدن که گلستانِ عشق سولموشودی

ایشیم چو بلبلِ شیدا ترانه اولموشودی

 

دیارِ کرب و بلادن خرابهء شامه کیمی

تمام شامی نهاره ، نهاری شامه کیمی

 

سالاندا یاده سنی سسلینده وا ابتا

ویروردی سس سسیمه تازیانهء اعدا

 

ووروبلا بسکه جفائیله تازیانه منه

دونوبدی نسترنی رنگ ، جسمِ یاسمنه

 

یوزیمه قومِ ستم پیشه بس ووروب سیلی

گورورسن عارضِ گلناریمی ایدوب نیلی

 

بو شرحِ قصّه نی ختم ایله (ذهنیا) قورتار

بو قصّه دن بیلوسن کایناته دوشدی شرار.

 

مرحوم استاد حاج عبدالعظیم ذهنی زاده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

زبانحال حضرت رقیه (س) 5998

زبانحال حضرت رقیه (س)

 

منزلیم ویرانه دور ، هر چند ظلمتدور بابا

دائما" تشریفون اولسا ، رشکِ جنتّدور بابا

 

بولمدیم تشریفوی ای خسروِ مُلکِ حجاز

یوخسا بینِ راهه دین ، روحیم ایدردی پیشواز

غفلتا" اولدی ورودون گر چه اولدوم سرفراز

لیک بو غفلت منه ، معناده خجلتدور بابا

 

میزبان مهمانینی لازمدی دوتسون محترم

میهمان سن تک خصوصا" بیر شه اولسون محتشم

سربلند اولّام اگر قویسان گوزوم اوسته قدم

ایلرم هر آن تشکر ، جانه منتّدور بابا

 

عالی تشریفاته منده یوخ بولورسن اقتدار

کربلا دشتینده اولموش عزّ و جاهیم تار و مار

بیر قوری جانیم قالور ، قوی باشوه ایلوم نثار

چوخ حساب ایله اگر چه جزئی خدمتدور بابا

 

بو محقّر منزلیم ، گر چه دگول لایق سنه

سن وقاروندان گچوب بیر لطف دور ایتدون منه

دستِ کوتاهیم عجب یتدی بو عالی دامنه

بولمورم من یتمیشم بو نه سعاتدور بابا

 

من بابا سندن صورا عزّت لباسین سویموشام

جانوه اولسون قسم دنیاده جاندان دویموشام

کربلادن شامه دین سندن اوتور جان قویموشام

ظلمِ شمره دوزموشم یولّاردا مدّتدور بابا

 

دوشمیوب وصلون بابا آسان طریقیله اله

گلمیوب اوز باشینه باشون خرابه منزله

گلمیشم صبح و مسا ویرانه ده نی تک دله

چکمیشم الحق او کی رنج و ریاضتدور بابا

 

چوخ گلایم وار گرک دلده چوخون پنهان ایدم

سن عزیزیم سن منیم ، باغرون نه لازم قان ایدم

ایمدی که وصله یتیشدیم جانیمی قربان ایدم

قورتولوم اندوه و غمدن بو نه حالتدور بابا

 

من بابا مطلق دیردیم چوخ سوورسن سن منی

بولمورم نولدی سبب گوزدن بیله سالدون منی

چوخ دُگوب چوخ اینجدوب سندن صورا دشمن منی

قولّاریم چگنیم اگر باخسان جراحتدور بابا

 

عمّمه بیر لطفِ مخصوص ایله ، آل حالین خبر

چوخ اذیّت لر چکوب شامه کیمی شام و سحر

هر قیزی دشمن ووراندا قولّارین ایلوب سپر

ایلیوب هر آن او که سانسیز حمایتدور بابا

 

من بابا نچه گجیدی صبحه تک بیداریدیم

گوزلریم گیتمزدی خوابه دمبدم خونباریدیم

بو گجه بیر هوش آپاردی هوشیده تا واریدیم

محضروندیدیم دییردیم یاخشی ساعتدور بابا

 

بولمدیم رویادی آچدیم بوینووا بیر قول سالوم

بیر اُپوم بیر ایگلیوم گُل تک بابا عطرون آلوم

اضطرابیله اویاندیم قویمادون حسرت قالوم

گوگلومی گتدون اله ، بو عینِ رأفتدور بابا

 

حمدالله گوردوقوم رویانی گوردوم آشکار

قویمادی حسرت منی دیداروه پروردگار

جان ویرن وقتیمده گلدون قالمادیم من انتظار

نیلیوم چارم که یوخدی دم غنیمتدور بابا

 

هانسی کافر قانیله الوان ایدوب گوز قاشیوی؟

دوندروب قانه منیم تک ظلمیلن گوز یاشیوی

چوخ سووردیم باغریما جان تک باسیدیم باشیوی

ویر اجازه کام آلوم من ، یاخشی فرصتدور بابا

 

سن گلیردون ایمدی که ویرانیه تاجِ سریم

گلمه دی آیا سبب نولدی سنیله اکبریم

نچه مدّتدی یولون گوزلر بو آغلار گوزلریم

گُل جمالین گورماقا گوگلوم چوخ حسرتدور بابا

 

نه منی ویرانه ده عبّاس عموم یاده سالور

گوگلومی نه بیر گلور غربت ولایتده آلور

شاهزاده قارداشیم اکبر صاغدی قالور

ایلیوب مندن بو مدّتده نه غفلتدور بابا

 

شیر خواره اصغریم نولموش بابا گلمور سسی؟

اولموشام بلبل تک اول غنچه گُلون آوره سی

هاردادور بولمم اوزی؟ یا هاردادور گهواره سی

سو ایچوب خوابه گیدوب یوخسا که راحتدور بابا

 

نوکریم دور چون (شهاب) ایستر بابا مندن صله

بیر امیدیله آلوبدور خامه و دفتر اله

ایسترم اوز قبریمه اوز سوودوقی بیر جمعیله

دلده منظوری اونون بوللم زیارتدور بابا.

 

مرحوم شهاب تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

حضرت رقیه (س) 5996

حضرت رقیه (سلام الله)

 

نامی که در شمارِ شهیدانِ کربلا

بعد از حسین آمده ، نامِ رقیّه است

 

بعد از قیامِ سرخِ حسینی به کربلا

بر حق ترین قیام ، قیامِ رقیه است

 

جانسوز و کفر سوز و روانسوز و ظلم سوز

در گوشهء خرابه ، کلامِ رقیه است

 

چون او کسی به عهدِ محبت وفا نکرد

این سکّه تا به حشر ، به نامِ رقیه است

 

با دست های کوچکِ خود بیخِ ظلم کَند

عالی ترین مرام ، مرامِ رقیه است

 

یک جمله گفت و کاخِ ستم را به باد داد

خونین ترین پیام ، پیامِ رقیه است

 

آن قصّه ای که خاطره انگیزِ کربلاست

افسانهء خرابهء شامِ رقیه است

 

(هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق)

عشقِ حسین ، رمزِ دوامِ رقیه است

 

او هر چه داشت در طبقِ عشقِ خود نهاد

حق ، محو و ماتِ سنگ تمامِ رقیه است

 

در مکتبِ محبّت و جانبازی و خلوص

والاترین مقام ، مقامِ رقیه است

 

گاهی به کوه و دشت و گهی در خرابه ها

در دست عشقِ دوست ، زمامِ رقیه است

 

لطفش به سینهء احدی ، دستِ رد نزد

عالم رهینِ رحمتِ عامِ رقیه است

 

هر کس دلی به دستِ حبیبی سپرده است

(پروانه) هم غلامِ غلامِ رقیه است.

 

آقای محمد علی مجاهدی (پروانه)

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه