در ولادت حضرت امام جواد (ع) 5871

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

امشب بهشت ارزو را باز كردند

سرى زاسرار مگو را باز كردند

 

خم خانه توحيد را در برگشودند

از چهارده خم يك خم ديگر گشودند

 

مستان صافى دل كه قدسى نام دارند

كوثر به جاى مى درون جام دارند

 

درجام مى رخسار جانانه بينند

خورشيد را در حجره ريحانه بينند

 

در خانه شمس الضحى امشب قمر زاد

و ز چهارده خورشيد خورشيدى دگر زاد

 

طاها رخى از دوده ياسين بر آمد

نخلى كهن را ميوه شيرين بر آمد

 

امشب رضا، روح رضا در دست دارد

تصويرى از حسن خدا در دست دارد

 

يزدان رضا را ثانى موسى عطا كرد

بر پور موسى تالى عيسى عطا كرد

 

ماهى كه شرم از چهر دارد آفتابش

گويد رضا بر مهد نازش ذكر خوابش

 

گهواره او شهپر روح الامين است

گهواره جنباش امام هشتمين است

 

دارد رضا در پيش رو تمثال احمد

سوم على بر دامنش سوم محمد

 

ميلاد او اميد اسلام است و انسان

ميلاد او ميلاد اسلام است و قرآن

 

نظم زمان بعد از رضا در پنجه اوست

مشكل گشاى كارها سرپنجه اوست

 

از روى او نور ولايت مى درخشيد

در سايه اش مهر هدايت مى درخشيد

 

در كودكى بر مسند عصمت بر آمد

انسان كه از غار حرا پيغمبر آمد

 

يحيى بن اكثم مفتضح در بحث با او

جاى سخن بر كس نماند هست تا او

 

درياى جودش تشنه بر ساحل بجويد

درگاه احسانش كف سائل بجويد

 

وقتى بر آيد دست جود از استينش

گوهر فشاند در يسار و در يمينش

 

تنها نه او بر دوستان گوهر ببخشد

بر دشمن سر سخت خود هم زر ببخشد

 

خير كثير است و كرامت پيشه دارد

نخلى كه در ژرفاى كوثر ريشه دارد

 

اى آفرينش را چراغ رهنمايى

سر تا بپار رحمت جود ابن الرضايى

 

اى كوثر دوم كه مشهور است جودت

ظاهر تمام خير و خوبى از وجودت

 

در اين جهان و اينهمه لطف و كرامت

جودت قيامت مى كند روز قيامت

 

تفسير جودت را توان در هل اتى يافت

تصوير مهرت را درون سينه ها يافت

 

چشم امامت روشن از رخسارت ماهت

عرش خدا روشنتر از تو اميد است

 

اى آنكه نامت قفل غمها را كليد است

اين ملت ازاده را بر تو اميد است

 

لطفى كه در عيد تو كام دل بگيرند

لطفى كه تا در كوى تو منزل بگيرند

 

اميد احسان از شما دارد مويد

بر دامنت دست دعا دارد مويد

 

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

در مدح حضرت امام جواد (ع) 5870

در مدح حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

همین بس است که دردانه ی پدر بودی

دوام نسل پدر بودی و پسر بودی

 

درخت نخل ولایت فقط تو را کم داشت

برای نخل ولا  بهترین ثمر بود

 

اگر چه در پر قوی رضا بزرگ شدی

زبانزد همگان در دل و جگر بودی

 

خدا به نام شما زد جواد بودن را

ز هر که هست به مادر شبیه تر بودی

 

خدا نخواست فدایی مادرت بشوی

که حکمت است پس هر نبود و هر بودی

 

برای دین به جوانیت اکتفا کردی

تمام عمر کمت در دل خطر بودی

 

خدا مگر که بداند چه محشری می شد

به عمر نوح اگر منشاء اثر بودی

 

مسیر باد به امر تو شد جنوب-شمال

مدینه تا به خراسان که در سفر بودی

 

اگر چه تلخ تر از زهر بود دور و برت

به نام خویش به کام همه شکر بودی

 

به  کوری همه ی چشمهای شور عرب

همین بس است که دردانه ی پدر بودی

 

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 5869

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

ماهی شده درماه رجب جلوه گرامشب

کزپرتو آن ماه خجل شد قمرامشب

 

خورشید جهانتاب درخشید زیثرب

کافاق منورشد ازاو سربسرامشب

 

زام الولد این ماه دل آرا شده ظاهر

خوشنود رضا شد زجمال پسرامشب

 

تا مدعیانش ننمایند شماتت

حق کرده عطایش پسری خوش سیرامشب

 

گردیده قران مه و خورشید ولایت

گویی  که شده معجزشق القمرامشب

 

نوری شده درفرش تجلی که ازآن نور

بگرفته بخود عرش برین زیب و فرامشب

 

نورسته گلی سرزده ازگلشن طاها

پاشیده صبا خوش به فزا مشک ترامشب

 

زیبا پسری آمده با چهرمحمد

حسن نبوی بازشده جلوه گرامشب

 

شد یوسفی ازآل محمد سوی بازار

کزبهرتماشا شده اهل نظرامشب

 

جن و فلک از فرط طرب غرق نشاطند

شادی است که بر خاسته ازبام ودرامشب

 

میلاد جواد ابن رضا فخرعباداست

گردید عیان آیینه دادگرامشب

 

گشته متولد نهمین  حجت داور

روشن شده چشم ودل خیرالبشرامشب

 

(آذر) به طرب کوش که میلاد جواد است

مسروربود مهدی ثانی عشر امشب

 

مرحوم آذر مشهدی

منبع گنجینه گذشتگان

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 5710

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

شب میلاد تو دعا گل کرد

روی دست فرشته ها گل کرد

 

تا خبر دار شد جواد آمد

خنده روی لب گدا گل کرد

 

کوچه در کوچه شهر پیغمبر

کعبه و مروه و صفا گل کرد

 

تا وزید " انما یرید الله"

کوثر دوم خدا گل کرد

 

سال ها در قنوت حضرت عشق

اشک در شور ربنا گل کرد

 

به اجابت رسید نجوایش

صبر و امید در " رضا" گل کرد

 

آن شبیکه " سبیکه* " زاد تو را

شوق در دامن صبا گل کرد

 

سوره در سوره قدر و اعطینا

آیه در آیه هل اتی گل کرد

 

چشم تو امتداد چشمه ی نور

در زلال تو " انما" گل کرد

 

موسوی زاده ، بر ولایت تو

کرد اقرار تا عصا گل کرد

 

یا جواد الأئمه ، شعر " کمیل"

تا که شد مدحت شما گل کرد

 

ﺳﺒﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ است

 

کمیل کاشانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

عرض ادب به محضر حضرت امام جواد (ع) 4612

عرض ادب به محضر

حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

ای برج عشقه شمس ولا یا امام جواد

ای ماه جود و لطف و سخا یا امام جواد

 

گویلوم نه وقتیدور داریخیر بارگاهیوه

قسمت ایله او قبری اقا یا امام جواد

 

قربان اولوم او بیر یئره کی مامن ایتمیسن

وار دردیمه اویئرده دوا یا امام جواد

 

ای سفره سی مقامی کیمین بیکران اولان

چوخلار تیکیب گوزون قاپوا یا امام جواد

 

وئرم اقا سنی اتاوین حقیته قسم

بیزدن رضا اول حق رضا یا امام جواد

 

ای صاحب کرم قاپوا گلمیشم سنین

وار احتیاجیم ائیله عطا یا امام جواد

 

قربان اولوم جلالتیوه بارگاهیوه

روحوم تاپار او یئرده جلا یا امام جواد

 

تا بیرده قسمتیم اولا درگاهیوی اوپم

واردور اورکده شور و نوا یا امام جواد

 

ویرم قسم اقا سنی اوز شان و عزیوه

یاز بیر برات کرب بلا یا امام جواد

 

مدهوش کاظمین ادی گلدوقجا عشق ائدیر

واردور اویرده آیری هوا یا امام جواد

 

کانال اشعار محمد هوشمند (مدهوش)

در مدح حضرت امام جواد (ع) 4513

در مدح حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

شه فرشته خدم آفتاب کشور دین

محیط لطف و کرم پیشوای اهل یقین

 

برای خدمت او خادمی است روح الامین

زکاخ رفعت او پایه ایست چرخ برین

 

زهی امیر که آمردرآسمان و زمین

زهی علیم که عالمبهرخفی و جلی

 

زهی جواد که جودش سپهردرآید

بهر شب ازکرمش سیم ازقمر یابد

 

به هرصباح زخورشید قرص زریابد

صدف زفیض عظیمش بدل گهریابد

 

اگرمحیط زجودکفش خبریابد

بخود فرو رود از فرط عجز و منفعلی

 

ولای او بدل هرکه گشت جای گزین

بدست صاحب دل اوفتاده حبل متین

 

برد زتوده خاکش به کاخ علیین

کشد زقعر حضیضش به اوج چرخ برین

 

اگر به حشر کس آن نام برسقرخواند

شود فسرده چو یخ باکمال مشتعلی

 

الا منیرمه آسمان معصومی

که داد جافلکت درمحاق مسمومی

 

نمود خصم جفا جو شهیدت از شومی

بباغ عمرتو زد سم سموم محرومی

 

تو ایکه چون تو و آباء تو به مظلومی

رضا نداده کسی برقضای لم یزلی

 

همین نه بهر تو چرخ آتش جفا افروخت

که بهریک ازاولاد مصطفی افروخت

 

زیاده ازهمه دردشت نینوا افروخت

برای خرمن مظلوم کربلا افروخت

 

شرار آتش غم جان ماسوا آموخت

عدو بخیمه شه زد چوآتش ازدغلی

 

منم (صغیر)خدیوا که مدح خوان توام

مدیح خوان تو و صاف خاندان توام

 

گهی تفکردر سوزش نهان توام

گهی تذکر در ناله و فغان تو ام

 

اگرچه روسیهم کلب آستان تو ام

غمم نموده کسل وارهانم ازکسلی

 

صغیر اصفهانی

منبع کانال گنجینه گذشتگان

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 4206

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

بود جان جانان جوادالأئمّه (ع)

كه باشد چو قرآن جوادالأئمّه ‌(ع)

 

جمالش چو شمعي به مشكات عرفان

بود نور يزدان جوادالأئمّه‌

 

به ذرّات عالم در اين ملك هستي

بود شاه و سلطان جوادالأئمّه‌

 

چو فرمان براند شود فرض مطلق

به كيهان و كيوان جوادالأئمّه‌

 

به فضل و به حكمت به عرفان و دانش

بود پير لقمان جوادالأئمّه‌

 

به باغ ولايت قدش چون صنوبر

رخش ماه تابان جوادالأئمّه‌

 

به خيل يتيمان و جمع مساكين

كند جود و احسان جوادالأئمّه‌

 

تو فاني مخور غم ز دردت كه باشد

به درد تو درمان جوادالأئمّه‌

 

استاد فانی تبریزی

کانال اشعار فانی تبریزی

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 3847

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

از شبستان ولایت قمری پیدا شد

ازگلستان هدایت ثمری پیدا شد 

 

بحر مواج کرم امده درچوش و خروش

که زدریای عنایت گهری پیدا شد

 

شب میلاد جواد است ندا زد جبریل

کزپی شام مبارک سحری پیدا شد

 

ازافق ماه درخشان رجب داد نوید

که زخورشید ولایت قمری پیدا شد

 

میرسد نکهت ریحان بهشتی به مشام

که ز ریحانه(رضا)را پسری پیدا شد

 

نام نیکوش محمد لقب اوست جواد

با صفات ملکوتی بشری پیدا شد

 

مظهر زهد و فضیلت که بدان گوهرپاک

علم نازد که مرا تاج سری پیدا شد

 

ماجلس آراسته مامون زبزرگان و رجال

که زدرکودکی صاحب نظری پیدا شد

 

پاسخ مجلسیان داد به هرگونه سئوال

کزهمه برترو شایسته تری پیدا شد

 

خرم آن گل که زهرسو بتماشای رخش

صد چو من بلبل خونین جگری پیدا شد

 

مژده وصل چو از موسی کاظم بشنید

دردل از شوق وصالش شرری پیدا شد 

 

چون به بغداد دوسرچشمه رسیدند بهم

خاک را لطف و صفای دگری پیدا شد

 

ای(رسا)شادی میلاد  همایون جواد

طبع موجی زد و نیکو اثری پیدا شد

 

 مرحوم دکتر رسا

منبع کانال گنجینه گذشتگان

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 3643

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

دلا ز غصه و اندوه و غم شوی آزاد

اگر روی به گدایی به باب جود جواد

 

نهم وصی محمد ز نسل پاک علی

کریم آل پیمبر امام کل عباد

 

شهی که بعد رضا زامر خالق یکتا

نشست بهر هدایت به مسند ارشاد

 

مشیت ازلی را وجود اوست غرض

اراده ابدی را جناب اوست مراد

 

خدا چو خواست کند جود خود به خلق عیان

زجود کرد وجود جواد را ایجاد

 

مفاد معنی من جاد ساد از او ظاهر

هر أنکه روی کند سوی او شود دلشاد

 

برات بخشش اگر بر بهشت بنویسد

زدیده حور چکاند به نوک خامه مداد

 

به روح نامیه قابل شود اگر یک دم

زراه لطف نمایدنظر بسود جماد

 

به حق دوستیش کز برای خاطر اوست

بنای جنت و دوزخ اساس حشر و معاد

 

ولی دریغ که شد تلخ کام شیرینش

ززهر معتصم و ام فضل در بغداد

 

غریب و بیکس و تنها به گوشه هجره

سپرده جان به ره دین حق امام جواد

 

مرحوم شفیق مشهدی

منبع کانال گنجینه گذشتگان

در ولادت حضرت امام جواد (ع) 561

در ولادت حضرت امام جواد (ع)

 

روز و شب ذکر ربَّنا زیباست

چقدَر در سحر خدا زیباست

 

دیده زیبا شناس اگر باشد

شب معراج مصطفی زیباست

 

از تولّا چه نعمتی برتر

چقدر حب مرتضی زیباست

 

حرف ریحانة النبی که شود

سخن از ٱسوةُ النسا زیباست

 

از ازل فکر و ذکر ما حسن است

تا ابد وصف مجتبی زیباست

 

هر که خیمه نشین شود، داند

خیمۀ شاه کربلا زیباست

 

نه فقط ذکر پنج تن خوبست

صحبت از هر امامِ ما زیباست

 

به جوادالائمه که برسیم

خنده های امام رضا زیباست

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

هر دلی را خدا دهد برکت

محض ابن الرضا دهد برکت

 

از جوادالائمه حتی بر

 هَل أتا هم خدا دهد برکت

 

نه فقط بهر عالم و آدم

بهر آل عبا دهد برکت

 

با قدمهای پر ز نور  اوست

که خدا بر رضا دهد برکت

 

روز تکمیل دین غدیر، اما

با جواد این عطا دهد برکت

 

اهل جودِ جواد اینگونه است

کند انفاق تا دهد برکت

 

ما و عادت به آیۀ تطهیر

آیۀ إنَّما دهد برکت

 

از جوادالائمه حاجت خواه

او به دنیای ما دهد برکت

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

صورتش وجهِ داوری دارد

جلوه های پیمبری دارد

 

گر تجلی کند، دو صد یوسف

سرِ بازار، مشتری دارد

 

در میان ائمه، ذکر جواد

بخدا حال دیگری دارد

 

سرِ سجاده، وقت راز و نیاز

تا دم صبح دلبری دارد

 

او مددکار هر ٱلوالعزم است

به رسولان چه سروری دارد

 

در زمان مناظره با خصم

به زبان، تیغ حیدری دارد

 

چون کند احتجاج در دینش

منطق گرم کوثری دارد

 

هر چه گویم به وصف و قدر او

مدح او باز برتری دارد

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

دل بابا برای او بیتاب

دل مادر از این پسر شد آب

 

یکی یکدانۀ رضاست جواد

آمده از صدف دُرِ نایاب

 

نسل او نسل حضرت زهرا

کوثر دیگرِ ٱلوالباب

 

حیدر دیگر است بر منبر

حسن دیگر است در محراب

 

از جمالش بر آمده خورشید

وز نگاهش در آمده مهتاب

 

او علی اکبر امام رضاست

نور چشمان حضرت ارباب

 

گر طریق جواد میجویی

بنشین در مسیر طفل رباب

 

نامش از جود حق گرفته شده

کامش از کربلا چشیده تراب

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

کام او از عسل گواراتر

نفَسش از همه مسیحاتر

 

به یقین از تمام عالمیان

گُهر پاک اوست والاتر

 

مَقدمش رفع فتنۀ دوران

دشمنش از همیشه رسواتر

 

سائل او نگفته بهره برَد

کیست از این امام آقاتر

 

دمبدم یاد مادرش زهراست

چشم او روز و شب چو دریا تر

 

جگرِ او ز زهرِ همسر آب

غربتش از حسن معماتر

 

وقت جان دادنش به حجرۀ خود

از امامِ رئوف تنهاتر

 

هر چه گوئیم از غم و دردش

غصۀ اوست باز بالاتر

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

حاج محمود ژولیده

ولادت حضرت امام جواد (ع) و شاهزاده حضرت علی اصغر (ع) 255

حضرت امام جواد (علیه السلام) و

شاهزاده حضرت علی اصغر (علیه السلام)

 

بوگون خلایقه بر آیری لطف ایدوب داور

عیاندی ارض و سماده عوالم دیگر

 

گلوبدی طوطی طبعیم دوباره گفتاره

دانشدیرور منی حاضر ایله دیور دفتر

 

فضای لایتناهیده سوئدوقون تاپارام

تصوّر عالمی آچسام او عرصه ده شهپر

 

گزوبدی مرغ خیالیم جهان هستیده

منی چخارتماقا بو انتظاریدن تَلَسر

 

اوتوردی تخت تخیّلده عشق بلقیسی

سالوبدی گوردی سلیمان عشق خوش بستر

 

اشاره ایتدی یازام خاندان طاهادن

دوتوبدی رعشه الیم دفتر و قلم تترر

 

چتندی زورق فکریم گزه او دریاده

حمایت ایلسه روح القدس تاپار لنگر

 

ئورک گوزون دیدی آچ گور نه حادثه یارانوب

سحر زمانیدی شوره گلوبدی مرغ سحر

 

گور آسمان امامتده هانسی آی دولانور

که رقص ایدور قاباقندا هزار هزار اختر

 

بهار فصلیدی گویا گنه جوانه ویروب

شقایق و گل نسرین و یاس و نیلوفر

 

آچلدی سفره جود جواد آل علی

گلوبدی یولچولوقا درگهینده حاتم لر

 

آتاسی بوالحسن اولدی غریب امام رئوف

رضا رضایت اگر ویرسه مدح ایدر نوکر

 

باباسینون لقبی کظم غیظیدندی شهیر

که یعنی حضرت کاظمدی موسی حعفر

 

وگرنه سختیدی سیر ایلماق بو وادیده

بیان الکن و قاصر قلم حقیر و احقر

 

ادب الیندن اُپوب جمله انبیا پابوس

که اوندا وار هامی اوصاف ختم پیغمبر

 

نفوس بد ورا بلمز عَساکِر اِبلیس

خدای شمس شموس ایلیوب جواده نظر

 

فقط نبوته چاتماز ولایتی واردی

تمام ماخلقه انس و جنّ و بحریله بر

 

سالانماسا الینه شیعه دهریده زر وسیم

نه غصّه، باخسا جواد اونا ایدر داشی زر

 

امام هشتم اونی سینه سینه آلدی دیدی

بودور خلایقه مندن صورا بلون رهبر

 

سالوبدی یادینه جدّی محمّدی حضرت

آدینی قویدی محمّد او شمس و بو اَختر

 

اوزی علیدی علی و محمّد اولدی قرین

به عشق جعفر طیّار اولوب بو اَبو جعفر

 

وجودی جود مُصوّردی نور تقوادی

سخاوت و کرم اولموش النده انگشتر

 

اوشاقلقندا نشان ویردی معجزات کثیر

به اذن حق وار النده اینان قضا و قدر

 

اولار که مال و منال جهانی آختاروری

تقی گر اولساهر ایشده تقی کفایت ایدر

 

مقدّرات دیوللر جبینیده یازولار

که سرنوشت دیللر بله اولوب اشهر

 

قتاعتیله دولان کسب و کار خطّینده

اوزیوی سالما نزوله یخار اماندی بشر

 

عیاندی جیم جبین جوادیده جرأت

بِ جبینی بیان ایلوری بودور بِهتر

 

ی جبینی یازور یا رحیم و یا رحمان

ن اولدی نور خدا و نوابغه زیور

 

نزول ویرن ایلوری خدائیلن دعوا

او کسکه دوشدی قلنج خدایه تاپدی سَقر

 

بو عصر پر فتن و ماهواره ده آدم

آیق دولانماسا تاریک اولار اونا گونلر

 

نظر بو سوزده دگل موعظه تذکّردور

دیولله امر به معروف و نهی از منکر

 

تلاقی ایتدی بو میلاده آیری بیر میلاد

اودور که بزم محبت اولوب نشاط آور

 

آچوبدی گلشن عمر رباب بیر غنچه

که غنچه لقدا اونی حرمله ایدوب پرپر

 

حسین فاطمه نون لشگری اولوب کامل

آلوب قوجاقه آدین سسلدی علی اصغر

 

گمان واریمدی امام رضاده یاده ایلیوب

بوآلتی آیلیق عموسون جواده سالدی نظر

 

علی اصغره نهم امامه «عینی فرد»

ایدوب بو نوعیله تبریزده سوزلرین اظهر

 

بولار بهانه دی محشردن ایلوری پروا

که رشته سخنه عشقیله بولاری دوزر

 

استاد غلامرضا عینی فرد زنجانی

ولادت حضرت امام جواد (ع) 240

 حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

خوشحال ازین غلامی و عرض ارادتم

همراه با ملائکه مشغول خدمتم

 

این لطف فاطمه است که داده لیاقتم

عبد علی و آل علی تا قیامتم

 

من نوکر و محب و فدائی اهل بیت

بیچاره ام بدون گدایی اهل بیت

 

دارم به سر هوای جگر گوشه رضا

افتاده ام به پای جگر گوشه رضا

 

ممنونم از عطای جگر گوشه رضا

ای جان من فدای جگر گوشه رضا

 

عمریست زیر دین جواد الائمه ام

محتاج کاظمین جواد الائمه ام

 

ای نایب امام رضا ، حضرت جواد

یابن الرئوف ! شاه وفا ! حضرت جواد

 

پروردگار جود و عطا ، حضرت جواد

دریاب روزگار مرا ، حضرت جواد

 

آقا به مهربانی تو دارم اعتقاد

هستی جواد و ابن جواد و ابالجواد

 

ای سومین محمد این خانه، السلام

ای سائل تو عاقل و دیوانه السلام

 

ای صاحب کرامت جانانه السلام

عیسی مسیحِ حضرت ریحانه السلام

 

تو آمدی و دشمن دین نا امید شد

بار دگر امام رضا رو سفید شد

 

با بودنِ تو عهد وفا سر نیامده

چیزی به جز کرم که به این در نیامده

 

وصفت به جز رضا ز کسی بر نیامده

مولود از تو با برکت تر نیامده

 

تنها امام لایق فرزندی رضا !

وصفت کجا و ذهن گنهکار من کجا

 

در کودکیت پیر زمین و زمان شدی

آقا نهم ستاره این آسمان شدی

 

امّید آخر همه بیچارگان شدی

بالاتر از توقع ما مهربان شدی

 

آنانکه خاک بوسی ابن الرضا کنند

باید که خاک را به نظر كیمیا کنند

 

ای عادت همیشه تو ذره پروری

خوب و بدند بر سر کوی تو مشتری

 

دادی به یاد سائل خود کیمیاگری

حقا که یادگاری موسی بن جعفری

 

هر کس که برد نام تو حاجت روا شده

درد نگفته در حرم تو دوا شده

 

ای انتقام کوچه همه آرزوی تو

دل برده از امام رضا خلق و خوی تو

 

باید گرفت درس برائت ز کوی تو

ای غصه های فاطمه بغض گلوی تو

 

تو مادری تر از همه ای بعد مجتبی

خیلی عذاب داده تو را داغ کوچه ها

 

محمد حسین رحیمیان

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 225

حضرت امام جواد (علیه السّلام)

 

ای ولا اهلی گلون رحمت رحمانه باخون

ملک یثرب ده بو گون جلوه جانانه باخون

 

حی دادار ائلیوب لطفینی شامل هامیا

گوندروبدور بشره رهبر فرزانه باخون

 

نهمین رهبر معصومیدی دنیایه گلوب

گل یوزونده جلوات حق سبحانه باخون

 

عالم حسنیده یوسف اوزی حیراندی بونا

گل زهرایه اگور باش مه کنعانه باخون

 

عرض تبریکه گلوب فوج ملائک بو گئجه

هامی تبریک دیور شاه خراسانه باخون

 

حاتم طائی الین ئوپمگه ایلور عجله

یوز قویوبدور اودا چون درگه احسانه باخون

 

انبیا تک تکی دیدارینه مشتاقیدیلر

یونس و نوح نبی ، هود و سلیمانه باخون

 

حضرتون آدی محمد ، لقب پاکی جواد

بخشش و جودینه گویادی ، بو عنوانه باخون

 

آتاسی بحر علوم و آناسی بحر عفاف

ایکی دریادن اولان لولو مرجانه باخون

 

ایندی جنتده بونا جشن ولادت دوتولوب

چشم دل باز ائلیون روضه رضوانه باخون

 

بو گل باغ پیمبردی آچوب یثربده

چشم حق بینیله بو عطریلی ریحانه باخون

 

مرحبا قامت رعناسینه زیبا یارانوب

نوه ماه وش مفخر انسانه باخون

 

آتاسی گل ، اوزی گل ، ایل و تباری هامی گل

دوندروبلر یر اوزون صحن گلستانه باخون

 

بلی باشدان ایاقا حسن و لطافتدی بو گل

آشنا درک ائده ، ائتمز ولی بیگانه باخون

 

یدی سنینده اوشاقدان دئسه لر اولماز امام

دئیرم امر خداوندی دی فرمانه باخون

 

نئجه کی حضرت عیسانی پیمبر ایلدی

باوروز یوخدور اگر آیه قرآنه باخون

 

ذوالفنونا دئسه لر بحر کرم کیمدی اگر

دئگیلن بند دل شاه خراسانه باخون

 

محمّد رضا رمضانی

ولادت حضرت امام جواد (ع) 221

 حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

باز طبعم را هوای باده گلگون بود

در سرم شور و نوا و نغمه موزون بود

 

نو بهار است و کنار یار ساقی می بیار

طالع می با مبارک طلعتی میمون بود

 

باده گلرنگ و نگاری شوخ و شنگ و وقت تنگ

هر که را این سود و این سودا نشد مغبون بود

 

صحبت حور بهشتی، باغ و گلشن چون بهشت

هر که این عشرت بهشتی بخت او وارون بود

 

جز لب جوی و کنار یار، دلجویی مجو

جز حدیث می مگو کافسانه و افسون بود

 

ساقیا! ده ساغری برگردنم نه منتی

از خمی کش یک حباب او خم گردون بود

 

از خم وحدت که لبریز محبت بود، عشق

از خمی کاندر هوایش در خم افلاطون بود

 

از خم مینای عشق حسن لیلای ازل

کز صبوحش عقل تا شام ابد مجنون بود

 

باده گلگون اگر خواهی برون از چند و چون

از غم عشق ولی حضرت بی چون بود

 

پادشاه کشور ایجاد ابو جعفر جواد

آن که در عین حدوثش با قدم مقرون بود

 

مصحف آیات و عنوان حروف عالیات

غایة الغالیت کاوصافش ز حد بیرون بود

 

مظهر غیب مصون و مظهر ما فی البطون

سر ذاتش سر اسم اعظم مخزون بود

 

گنج هستی را طلسم و با جهان چون جان و جسم

مخزن دُرّ ثمین و لؤلؤ مکنون بود

 

فالق صبح ازل مصباح نور لم یزل

کز تجلی های او اشراق گوناگون بود

 

طور سینای تجلی، مطلع نور جلی

کز فروغش پور عمران واله و مفتون بود

 

شد خلیل از شعله روی مهش آتش به جان

فلک عمر نوح از سودای او مشحون بود

 

گر ذبیح اندر رهش صد بار قربانی شود

در منای عشق او از جان و دل ممنون بود

 

چشم یعقوب از فراق روی او بی نور شد

یوسف اندر سِجن شوق کوی او مسجون بود

 

در کند رنج او، رنجور ایوب صبور

طعمه کام نهنگ عشق او ذوالنون بود

 

بر سر راهش نخستین راهب راغب، مسیح

آخرین پروانه شمع رخش شمعون بود

 

قرنها بگذشت و ذوالقرنین با حرمان قرین

خضر از شوق لبش سرگشته هامون بود

 

غره وجه محمد صلی الله علیه و آله قرة العین علی

زهره زهرا و در درج آن خاتون بود

 

فرع میمون امام ثامن ضامن، رضا

اصل مأمون تمام واجب و مسنون بود

 

عرش اعل در برش مانند کرسی بر درش

امر عالی مصدرش ما بین کاف و نون بود

 

لعلش اندر روح افزایی به از عین الحیوة

سروش از طوبی به رعنایی بسی افزون بود

 

گرد روی ماه او مهر فلک گردش کند

پیش گرد راه او خرگاه گردون دون بود

 

گاهی از غیرت گهی از حسرت آن ماه رو

قرص خور چون شمع سوزان و چو تشت خون بود

 

مرحوم آیت الله کمپانی

ولادت حضرت امام جواد (ع) 218

حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

نوشت اول شعرش به نام حضرت عشق

و باز می کند امشب زبان به مدحت عشق

 

کسی که شعر خودش را نگفته میداند

که هست از برکات وجود و رحمت عشق

 

اگر چه قافیه ی شعر دست و پا گیر است

شروع می کند این بار هم به زحمت عشق

 

منی که مثل همیشه خراب و حیرانم

منی که گرم سرودن شدم به نیت عشق

 

کسی که آمدنش را خدا تبارک گفت

کسی که آمد و شد منتهای زینت عشق

 

ترنمات لبش آیه های کوثر بود

و داد خاتمه بر افترا و تهمت عشق

 

عجیب نیست که مولود بی نظیر رضا

شود برای همیشه امام عصمت عشق

 

سلام بر گل رویش بگو به قصد برات

نثار این پسر حضرت رضا "صلوات"

 

شکوه بی بدل لطف و مهر و جودی تو

و بانی همه ی خلقت و وجودی تو

 

گرفته دور و برت را هزار پروانه

چرا که خوشتر از عطر و گلاب و عودی تو

 

تویی نتیجه ی نذر و توسلات پدر

و ربنای قنوت و دم سجودی تو

 

ادامه داشت هنوز حرف های مردم شهر

تو ای سلاله ی زهرا اگر نبودی تو

 

تو استجابت سبزی به دست های گدا

زلال جاری فیضی شبیه رودی تو

 

پس از امام حسن سفره های رنگینی

برای مردم بی دست و پا گشودی تو

 

تو دستگیر همه هستی ای خدای کرم

که هیچ چیز نمی خوای در ازای کرم

 

منم همیشه مرید درِ تو باب مراد

دوباره قرعه ی فالم به نام تو افتاد

 

ببخش این همه بد کرده ام به جان خودم

نگاه گرم و صمیمی تو به من رو داد

 

چه قدر حاجت ناگفته را روا کردی

دم تو گرم و شود خانه ی دلت آباد

 

خوشا به حال گرفتار تو که مانند ...

رهایی است - اسیری به دست تو صیاد

 

هزار مرتبه شکر خدا که سائلم و

کرامت تو مرا در کنار تو جا داد

 

خلاصه این که منم خاکسار این درگاه

مزن به سینه ی من دست رد امام جواد

 

تمام آبروی من به زیر دین شماست

تمام آرزویم صحن کاظمین شماست

 

محمّد حسن بیات لو

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 216

ميلاد حضرت جواد الائمه (علیه السلام)

 

شد امشب از رخ ابن الرضا چشم رضا روشن

چنانکه چشم احمد شد ز روی مرتضی روشن

 

به چشم دل تماشا کن که هم چون اهل دل بینی

ز نور کبریایی شد حریم کبریا روشن

 

امام هشتمین را داده حق طفلی که می باشد

ز انفاسش صبا خرم ز رخسارش فضا روشن

 

گلستان حیاتش زین گل ریحانه شد خرم

شبستان امیدش گشت از این بَدرُ الدُجا روشن

 

همه شب تا سحر بر مهد ناز طفل نوزادش

بجای شمع باشد روی آن شمس الضحی روشن

 

جواد آمد که شادان شد ز میلادش دل زهرا

جواد آمد کز او شد قلب ختم الانبیا روشن

 

الا یا خاندان وحی و قرآن یا بنی الزهرا

ز میلاد جواد ابن الرضا چشم شما روشن

 

شکوه رحمتش چون مهر باشد هر طرف تابان

مقام عصمتش چون روز باشد هر کجا روشن

 

شود از غم چو شب روز بد اندیشی که پندارد

نماند مشعل دین مبین بعد از رضا روشن

 

دگر تا روز محشر روشن و خاموش می ماند

چراغی را که می سازد خدا خاموش یا روشن

 

(مؤید) را چه وحشت اندر این ظلمت سرا باشد

که دارد جان و دل پیوسته از نور ولا روشن

 

سید رضا  مؤید خراسانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 207

حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

باز خدا پرده زرخ بر گرفت

عالم جان، جلوۀ دیگر گرفت

 

ملک جهان زندگی از سر گرفت

مرغ دل این ذکر، مکرّر گرفت

 

قبلۀ ارباب دعا آمده

عید جواد ابن رضا آمده

 

دیده گشا و رخ جانانه بین

شادی شمع و گل و پروانه بین

 

وجد و نشاط دل دیوانه بین

خندۀ ریحانۀ ریحانه بین

 

نقش تبسّم به لب مرتضاست

جلوه کنان طلعت ابن رضاست

 

باز به جوشش یم جود آمده

غرق در آن ملک وجد آمده

 

مظهر الطاف ودود آمده

مهر، به خاکش به سجود آمده

 

کشور جان عالم دل منجلی است

ولادت محمّد بن علی است

 

پرده زحسن ازلی وا شده

روی الهی متجلاّ شده

 

ملک جهان سینۀ سینا شده

ولادت زادۀ موسی شده

 

ماه بیا خاک زمین را ببوس

سرزده امشب مه شمس الشّموس

 

شافع میزان و معاد است این

کعبۀ دل، باب مراد است این

 

راهبر کلّ عباد است این

صاحب هر جود، جواد است این

 

آینۀ دادگر است این پسر

بر همه عالم پدر است این پسر

 

دل به سوی بیت ولا پر زند

روح، پی عرض دعا در زند

 

ماه، گر امشب به زمین سر زند

پرده به رخ تا صف محشر زند

 

می نهد از شرم مه روی او

رو به روی خاک سر کوی او

 

گلشن هستی همه خرّم شده

رشک جنان دامن عالم شده

 

فخر کنان دودۀ آدم شده

شاد، دل آدم و خاتم شده

 

بحر ولایت گهر آورده است

عروس زهرا پسر آورده است

 

غنچۀ ریحانه به گلشن شکفت

بلبل از او صوت اناالحق شنفت

 

لاله به لبخند ثنایش بگفت

مرغ شب از شوق وصالش نخفت

 

آمده تبریک زمعبود او

بهر رضا در شب مولود او

 

دیده بگشا جلوۀ سرمد ببین

آینۀ روی محمّد ببین

 

سلالۀ رسول امجد ببین

محمّد دوم احمد ببین

 

آمدی ای بر همه باب المراد

جان به فدای قدمت یا جواد

 

ای ثمر باغ دل بوتراب

وی زازل شیفته ات شیخ و شاب

 

جود تو چون لطف خدا بی حساب

سایۀ مهرت به سر آفتاب

 

مهر تو شد روز ازل دین من

نیست به جز حبّ تو آئین من

 

ای تو و من لازم و ملزوم هم

من به گدائی، تو به جود و کرم

 

رو به کجا از سرت کویت برم

سائلم و سائلم و سائلم

 

سائل افتاده زپای توام

جود و کرم کن که گدای توام

 

سائلم از خویش مرانی مرا

چون شود از لطف بخوانی مرا

 

بر سر خاکت بنشانی مرا

بر در عشقت بکشانی مرا

 

گو که برآرند زتن پوستم

دوستم و دوستم و دوستم

 

سائلم از تو دو جهان خواستم

سوز درون، درد نهان خواستم

 

خون جگر اشک روان خواستم

آن چه پسندی تو همان خواستم

 

عاشق دار غم تو (میثمم)

فارق از این عالم و آن عالمم

 

حاج غلامرضا سازگار

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 249

حضرت امام جواد (علیه السّلام)

 

عید میلاد است میلاد جواد ابن الرضاست

خرّم از رویش زمین و روشن از نورش فضاست

 

داد ذات کبریا ریحانه را ریحانه ای

کز شمیم روح بخش او دو عالم را صفاست

 

آمد آن ماهی که صد خورشید شد پروانه اش

تافت آن مشعل که نورش نور حُسن ابتداست

 

بحر مواج سه دُر، درّ گران هشت بحر

چارامّ و پنچ حسّ و شش جهت را مقتداست

 

نام نیکویش جواد، آبا و ابنایش جواد

سر بلند از بذل دست لطف او، جود و سخاست

 

اوست آن ریحانۀ ریحانه کز بوی خوشش

مشک افشان تا قیامت دامن باد صباست

 

گر چه در برج ولایت گشته خورشید نهم

در حقیقت اولین نور جمال کبریاست

 

جود را نازم که حتی خازن باغ بهشت

دست از جنّت کشیده بر سر کویش گداست

 

او جواد اهل بیت و ما گدای اهل بیت

کار ما عجز و گدایی، کار او لطف، عطاست

 

بر فقیر انفاق کردی پیش تر از آن که گفت

بر گدا اعطا نمودی بیشتر از آن چه خواست

 

هر که در کویش گدا شد، ما گدای کوی او

هر که از راهش جدا شد، راه ما از او جداست

 

تربتش بیت الله و بیت الرّسول است و بقیع

کاظمینش هم نجف هم سامره هم کربلاست

 

حاجت ار داری بگو با او که نجل فاطمه است

درد اگر داری بیار این جا که این ابن الرّضاست

 

داشت مأمون، ماهی کوچک نهان در دست خویش

گفت با چشم خدا این چیست کاندر دست ماست

 

داد چون پاسخ ورا از ماهی و از ابر، ویم

دید او در سن طفلی عالم از ارض سماست

 

سر نهم بر پای او سر را چه قدر و قیمتی

جان فشانم در رهش جان را کجا اجر و بهاست؟

 

نام زیبایش محمّد چهره، مرآت الرّسول

کنیه اش آمد تقی خود خلق را کهف التقاست

 

گرد راه کاظمین خوش تر از مشک و عبیر

خاک زوّار حریمش بهتر از آب بقاست

 

نی عجب گر در طفولیت امام خلق شد

او امام خلق عالم پیش تر از پیش هاست

 

عرش و فرش و دوزخ و حنّت به حکمش پایبند

آدم و حور و پری، جن و ملک را پیشواست

 

آن که فرمودش امام هشتمین روحی فداک

هر چه مدح من رسا باشد به وصفش نارساست

 

من نمی گویم خدا باشد ولی گویم که او

جلوه اش بی ابتدا و رحمتش بی انتهاست

 

فیض بخشد از دمش بر آدم و جن و ملک

هر که را بر آستان قدس او دست دعاست

 

خلق عالم را چراغ رهنما خواهیم بود

تا که فرزند رضا ما را امام و رهنماست

 

صد چو عیسی آستان بوس حریمش با ادب

صد چو موسی خادم بیت الولایش با عصاست

 

هر که رو گرداند از او کلّ طاعاتش هدر

وآن که سر پیچد زحکمش جمله اعمالش هباست

 

بحر لطفش همچو بحر رحمت حق موج زن

دست جودش همچنان دست علی مشکل گشاست

 

ای که دست سائلت باشد به فرق نه فلک

وی که خاک زائرت درد و دو عالم را دواست

 

دست من خالیست اما کفّۀ جود تو پر

کار من باشد گدایی کار تو جود و سخاست

 

من گدایم من گدایم تو جوادی تو جواد

جود از آن جوادست و گدایی از گداست

 

من نه جنّت خواستم نه حور خواهم نه قصور

جنّت و حور و قصور من فقط مهر شماست

 

گر ندارد مهر تو زاهد زفاسق بدتر است

طاعت هر کس که دشمن با تو شد مثل زناست

 

گر شود در کعبه، خصمت کشتۀ راه خدا

باز بر پیشانی اش بنوشته، این خصم خداست

 

پای شوم تیرگی، بر ساحت ما چون رسد

چارده مهر جهان افروز، پیش روی ماست

 

چارده ماه فروزان چارده خورشید نور

چارده اختر که هر یک را دو صد شمس الضّحاست

 

چارده مرآت داور، چاردع تصویر حق

چارده کعبه که در دامانشان کوه صفاست

 

هر که را از دامن اینان شود کوتاه دست

آتشش گِرد سراست و دوزخش در زیر پاست

 

بار معبود! تو می دانی که مرغ روح من

معتکف در کاظمینِ آن شه ارض و سماست

 

گر چه دورم از حریمش، هست قبرش در دلم

سینه ام را از فروغش یک جهان نور و ضیاست

 

تا مرا در سینه باشد مهر فرزند رضا

هم تو خوشنودی و وهم پیغمبرت از من رضاست

 

تا که «میثم» را زبان در کام و جان در پیکراست

با زبان شعر بر این خاندان مدحت سراست

 

حاج غلامرضا سازگار (میثم)

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 246

حضرت امام جواد (علیه السّلام) 

 

رد ائدوب جانان جمالیندن نقاب

شرمسار اولدی یوزوندن آفتاب

 

طعنه ویردی آفتابه دلبریم

گیزلدوب گورجک یوزون رخ آفتاب

 

جلوه گر اولجاق ایشیقلاندی جهان

خاک راهیندن اوپوبدور ماهتاب

 

امر اولوب گویا حجابات اهلینه

سویگلی جانان گوروندی بی حجاب

 

دوقوز اینجی گون اولوبدور جلوه گر

حمله ور اولدی شیاطینه شهاب

 

عالمه تا که قدم قویدی جواد

جنت ایتدی دهری بو عالیجناب

 

تا علی موسی الرضانین مظهری

گلدی دنیایه سووندی مام و باب

 

مظهر و مفخردی آل حیدره

آدینه فخر ائلر آل بو تراب

 

شمسیدور شمس الشموسه نور عین

شأنینه گوهر نثار ایلر سحاب

 

هر سوزی برهان و حکمت دور یقین

علم و عرفانه ائدر مین فتح باب

 

بیر باخیشلان عالمی ایلر جنان

کاخ بیدادی یخوب ایلر خراب

 

گلسه گفتاره لب شکر شکن

متن گفتاری توکر هی دُرّ ناب

 

شافع روز جزادور امته

شاد اولار عاشقلری روز حساب

 

فرهاد فکری مراغه ای

ولادت حضرت امام جواد (ع) و شاهزاده علی اصغر (ع) 188

ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

و شاهزاده علی اصغر (علیه السلام)

 

دوباره سَرَم در هوایِ شماست

تمامِ دلم سر سرایِ شماست

 

به سویِ خدا رفتم و دیده‌ام

فقط ردِ پا ردِ پایِ شماست

 

خدا هم فقط از شما گفته است

گمانم خدا هم خدایِ شماست

 

گدایی برازنده‌یِ ایلِ ماست

برازنده بودن برای شماست

 

ندارد تفاوت کجا می‌رسی

که هر انتها ابتدای شماست

 

خیالم از این و از آن راحت است

گره‌هام دست دعای شماست

مرا پای حیدر هلاکم کنید

به عشق رضا سینه چاکم کنید

دلی دارم و خانه زادِ رضاست

فقط یاد دارد که یاد رضاست

 

کم اینجا ندیده برایش بد است

دلم مستحقِ زیادِ رضاست

 

فقط می‌نویسد رضا تا ابد

و شُکرِ خدا بی سوادِ رضاست

 

نجف ، کربلا رفتم و گفته‌اند

که راهش دهید از بلادِ رضاست

 

گره می‌خورد زندگی ام ولی

همین نا مُرادی مُرادِ رضاست

 

به خود آیم و باز بینم سرم

رویِ خاکِ بابُ الجوادِ رضاست

جوادش درِ بسته را باز کرد

گره‌های من را رضا باز کرد

خبر را مسیح از مسیحا شنید

خبر را زِ جبریل موسیٰ شنید

 

اگر گوشِ دل را دهی می‌توان

که از کعبه هم ذکر مولا شنید

 

زمین خشکسالی تَرک خورده بود

ولی ناگهان بویِ دریا شنید

 

دلِ انبیا بر دری می‌تپید

که از آن صدایِ شما را شنید

 

خدا خنده کرد و خدا جلوه کرد

شبی که رضا ذکرِ بابا شنید

 

تو هم مادری هستی و می‌شود

که از قلبِ تو نامِ زهرا شنید

فدایِ نفسهایِ بابایی‌ات

فدایِ تپش هایِ زهراییت

 

تو کوچه‌ها تا معطر شدند

حسودانِ این شهر ابتر شدند

 

به کوریِ چشمان ناباوران

همه محوِ رویِ پیمبر شدند

 

عسل‌های کندویِ لبهای توست

گر این روزها شهد و شِکر شدند

 

برای تماشای لبخند توست

علی اکبری‌ها کبوتر شدند

 

کریمی کرامت جوادی و جود

چه خوش کُنیه‌هایت مکرر شدند

 

شبی که اذان گفت بابا همه

پُر از یادِ میلادِ اصغر شدند

 

خدا دید چشم پُر احساس تو

از آن ابتدا غرقِ مادر شدند

کسی را نگاهت معطل نکرد

دو دست مرا هیچ معطل نکرد

تو دریایی و در تماشا رُباب

تو در خوابی و غرقِ لالا رُباب

 

تو تا آمدی آبرو دادی اش

که خندید با تو به زهرا رُباب

 

شبیه حسینی و ماتِ تو اند

همه دورِ گهواره حتی رُباب

 

تو ذات بزرگی و جایت بلند

تو را داده بر دوشِ سقا رُباب

 

تبسم کن و خیمه را شاد کن

بیا زنده کن عمه را با رُباب

 

به دستان بابا هواست نبود

که چشمش به راه است آنجا رُباب

 

نگو مادرت را صدا می‌زدی

به دست پدر دست و پا می‌زدی

 

حسن لطفی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

در مدح حضرت امام جواد (ع) 242

حضرت امام جواد (علیه السّلام )

 

من جوادم یادگار حضرت موسی الرضایم

تاجدار ملک عزّت وارث تخت ولایم

معدن تقوا و حلمم سرِّ علمه آشنایم

ناطق آیات قرآن چون علی شیر خدایم

 

سائله ناز ایتمرم من در گهیم باب رجادور

گورسنور جودی آدیمدان معنی جود و سخادور

قادر الله قدرتیندن دردلره آدیم دوادور

مرتضی تک بذل و احسان ایلرم مشگل گشایم

 

من جوادم یدی یاشدان رهبرم خلقه امامم

کائناته سرورم من حق دین عالی مرامم

پیر و بُرنایَه ولیّم درگهی ذوالاحترامم

حضرت زهرا عزیزی نور چشم مصطفایم

 

من تقیَّ ام روح تقوا امَّته نور دوعینم

استقامت مسلکینده پیرو خط حسینم

یادگار عشق و غیرت وارث بدرو حُنینم

ظالمه قدّیم خم اولماز حامی خون خدایم

 

خلقه حُجَّتدور کلامیم نور یزدان صورتیمده

آیه تطهیره معنا وار نجابت سیرتیمده

چون ابوالفضل دلاور خون مردان وار رگیمده

پاسدار دین حقَّم با وقارو با وفایم

 

قامتیم سرو دل آرا هر الیم مین ید بیضا

بار گاهیم کاظمیندی مسکنیم عرش مُعَلّا

من گل باغ ولایت هر دمیم عمر مسیحا

مفخر اهل جنانم خلق عشقه رهنمایم

 

من جوادم نور حقِّ حضرت پروردگارم

فاطمه خیر النسایه نور عینم یادگارم

خوی خصلت همچو زینب بحر مواج وقارم

آل عصمت افتخاری دشمنه بی اعتنایم

 

قاتلیمدور اوز عیالیم نقشه ی قتلیمی چکدی

ویردی زهر جانشکاری تیر غم قلبیمه اکدی

اوت دوتان احواله اوندا آغلیان حورو ملکدی

ایچمیشم زهر هلاهل غربتیمده مجتبایم

 

جان چخانجا سو دیدیم من سو ویرن اولمادی الله

اوچ گجه قالدی جنازم دفن ایدن اولمادی الله

سالدیلار غُرفه نین اوستن رحم ایدن اولمادی الله

اوخشادی روضم حسینه چون شهید کربلایم

 

کربلاده میزبانلار اولدوروبلر میهمانی

ایتدیلر ظلم و جنایت توکدولر خون خدانی

کسدیلر باشین قفادن نور چشم انبیانی

فاطمه سسلندی اوغلوم آچ گوزون خیر النسایم

 

روز عاشور بلاده تشنه و بی یاوریدی

قارداشی قانه بویانموش مرغ بی بال و پریدی

آغلا بو احوله « پوریا » یاز حسین بی مادریدی

سسلنردی آنا زهرا من غریب نینوایم

 

 کربلایی احمد پوریا

ولادت حضرت امام جواد (ع) 233

 حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

ای کعبۀ امید دل ای قبلۀ مراد! 

ریحانۀ امام رضا، حضرت جواد

 

باب الکرم، امام نهم، سیدالعباد

جن و بشر به مهر تو دارند اتحاد

 

ای کوثر امام رضا نجل فاطمه

جود جوادیِ تو شده شامل همه

 

ای خاک کاظمین تو عطر بهشت من

مهر شما ز روز ازل سرنوشت من

 

بوی گل محبت تو در سرشت من

خطی بکش به نامۀ اعمال زشت من

 

بر قلب من ولای علی را نوشته‌اند

نـام محمّدابـن علـی را نوشته‌اند

 

من کیستم گدای تو یا حضرت جواد

خاک در سرای تو یا حضرت جواد

 

یک عمر آشنای تو یا حضرت جواد

دارم به لب ثنای تو یا حضرت جواد

 

تا صبح حشر گردن من زیر دین توست

هر جا سفر کنم دل من کاظمین توست

 

احسان و بذل و جود و کرامت مرام تو

در چارده جواد، جواد است نام تو

 

گیرد پدر به اوج جلال احترام تو

دل‌ها کبوتر حرم و مرغ بام تو

 

بر پای قطره‌ات سر خجلت، یم آورد

هستی به پیش کثرت جودت کم آورد

 

ای کاظمین تو نجف و کربلای من

نام تو استجابت و ذکر و دعای من

 

صحن تو و رواق تو سعی و صفای من

پیش از من و ولادت من، آشنای من

 

جایی که با تو گفت رضا، جان فدای تو

درِّ سخن چگونـه بریـزم بـه پای تو؟

 

مأمون چو دید عزت و قدر و جلال تو

چندین هزار مسئله در یک سؤال تو

 

خود را حقیر یافت به پیش کمال تو

گردید با تمام حشم پایمال تو

 

در پیش عزت و شرف مرتضایی‌ات

پی برد بـر حقیقت ابن الرضایی‌ات

 

در سینۀ تو علم خداوند عالم است

این است و نیست، نیست به جز این، مسلم است

 

گفتار تو تمام چو آیات محکم است

مبهوت و لال نزد تو یحیی ابن اکثم است

 

او را نمـانـده زهره که آرد دمـی دگر

گویی که رخت بسته سوی عالمی دگر

 

گفتار علمی تو جهان را فراگرفت

آثار تو زمین و زمان را فراگرفت

 

احسان تو عیان و نهان را فراگرفت

تنها زمان نه، کون و مکان را فراگرفت

 

تقوا و علم و جود و کرامت از آن توست

اقرار می‌کـنم که امـامت از آن توست

 

تو کیستی که جود نهد چهره بر درت

تعظیم برده خصم، مکرر به محضرت

 

بخشی به قاتل پدرت، حرز مادرت

دردا که ام فضل چه آورد به سرت

 

آن روسیـاه روی پدر را سفید کرد

آخر تو را به فصل جوانی شهید کرد

 

در بین حجره سوختی و دست و پا زدی

گه جد و گاه مادر خود را صدا زدی

 

وز سوز سینه ناله به یاد رضا زدی

وز ناله شعله بر دل اهل ولا زدی

 

چندین کنیز چشم سوی حجره دوختند

بـر غربت تـو پشت در بستـه سوختند

 

هر روز بـود لشکر غم در مقـابلت

مانند شمع آب شد و سوخت حاصلت

 

بگریست در مصیبت تو چشم قاتلت

بر تو چه می‌گذشت خدا داند و دلت

 

هر لحظه از حیات تو یک عمر ماتم است

فریاد سینه سوز تو در نظم (میثم)  است

 

حاج غلامرضا سازگار

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 231

حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

امشب شب عید است همه گل بفشانید

خود را به در بیت ولایت برسانید

 

از دست رضا عیدی خود را بستانید

این بیت بخوانید بخوانید بخوانید

 

انـوار الهی بـه فضا باد مبارک

میلاد جواد‌ بن رضا باد مبارک

 

ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺩﻳﮕﺮ

ﻳﺎ ﻛﻌﺒﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺣﻴﺪﺭ ﺩﻳﮕﺮ

 

ﻳﺎ ﺍﺯ ﺣﺴﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﻴﺎﻥ ﻣﻨﻈﺮ ﺩﻳﮕﺮ

ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺩﺳﺖ ﺭﺿﺎ ﻛﻮﺛﺮ ﺩﻳﮕﺮ

 

ﺑﺸﺮﻱ ﻛﻪ ﺩﻝ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻤﻪ ﺷﺎﺩ ﺍﺳﺖ

ﺍﻳﻦ ﻣﮋﺩﻩ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﺎﺩ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ

 

ﺍﻱ ﺑﺤﺮ ﺗﺠﻠّﻲ ﮔﻬﺮﺕ ﺑﺎﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ

ﺍﻱ ﺷﺎﺧﻪ ﻱ ﻃﻮﺑﻲ ﺛﻤﺮﺕ ﺑﺎﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ

 

ﺍﻱ ﺷﻤﺲ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻗﻤﺮﺕ ﺑﺎﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ

ﻣﻴﻠﺎﺩ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﭘﺴﺮﺕ ﺑﺎﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ

 

ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻠﻪ ﻱ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍﺩ

ﺍﺳﺖ ﺍﻟﺤﻖ ﻛﻪ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ

 

ﺍﻱ ﺍﺯ ﺍﺯﻟﺖ ﻧﺎﻡ ﺩﻝ ﺁﺭﺍﻱ ﻣﺤﻤﺪ

ﻭﻱ ﺁﻳﻨﻪ ﻱ ﻃﻠﻌﺖ ﺯﻳﺒﺎﻱ ﻣﺤﻤﺪ

 

ﺳﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﺪﻭﻡ ﺗﻮ ﺳﺮﺍﭘﺎﻱ ﻣﺤﻤﺪ

ﺑﻮﺳﻴﺪﻩ ﭘﺪﺭ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺟﺎﻱ ﻣﺤﻤﺪ

 

ﺍﺯ ﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﻳﺎ ﻓﻀﻞ ﺗﻮ ﻳﺎ ﻋﻠﻢ ﺗﻮ

ﮔﻮﻳﻢ ﻭﺯ ﺧﻠﻖ ﺗﻮ ﻳﺎ ﺧﻮﻱ ﺗﻮ ﻳﺎ ﺣﻠﻢ ﺗﻮ ﮔﻮﻳﻢ

 

ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﺯ ﺧﺪﺍﻳﺖ

ﺩﺭ ﺣﻴﺮﺗﻢ ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﺛﻨﺎﻳﺖ

 

ﮔﻮﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺖ؟

ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﺪﺭ: ﺍﻱ ﭘﺪﺭﻡ ﺑﺎﺩ ﻓﺪﺍﻳﺖ

 

ﺗﻮ ﻣﺼﺤﻒ ﺯﻫﺮﺍﻳﻲ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺿﺎﻳﻲ

ﺗﻮ ﺭﻭﺡ ﺭﺿﺎ ﻗﻠﺐ ﺭﺿﺎ ﺟﺎﻥ ﺭﺿﺎﻳﻲ

 

ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻋﻄﺎ ﻭ ﻛﺮﻡ ﻭ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍﻳﻲ

ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻋﻘﺪﻩ ﮔﺸﺎﻳﻲ

 

ﺗﻮ ﺣﺞ ﻭ ﺗﻮ ﻣﻴﻘﺎﺕ ﺗﻮ ﻣﺮﻭﻩ ﺗﻮ ﺻﻔﺎﻳﻲ

ﻣﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﮔﺪﺍ ﻭ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺮﺿﺎﻳﻲ

 

ﺟﻮﺩ ﻭ ﻛﺮﻡ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﺖ ﺗﻀﺮﻉ ﺻﻔﺖ ﻣﺎﺳﺖ

ﻭ ﺍ... ﮔﺪﺍﻳﻲ ﺩﺭﺕ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﺎﺳﺖ

ولادت حضرت امام جواد (ع) 230

حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

عشق گاهی در جدایی گاه در پیوندهاست

عشق گاهی لذت اشکی پس از لبخندهاست

 

عشق گاهی یک اجابت نزد حاجتمندهاست

عشق گاهی بین باباها و تک فرزندهاست

 

عشق می آید که بعد از شب سحر پیدا شود

عشق گاهی می رسد تا یک نفر بابا شود

 

یک نفر امّا دو عالم بنده ی سلطانی اش

بنده نه ، قربانی قربانی قربانی اش

 

مهربانی که تمام مهربانان فانی اش

دعوتند امشب همه افلاک در مهمانی اش

 

با حضور انبیاء و اولیاء و ابر و باد

آدرس : مشهد ؛ حرم ؛ پشت درِ باب الجواد

 

عرشیان هستند در مهمان سرای حضرتی

در صف خدمت گذاری با غذای حضرتی

 

آب سقا خانه جام کاسه های حضرتی

بعد از آن هم شاعرانند و ردای حضرتی

 

جبرئیل از میهمانان میزبانی می کند

بعد دعبل میرسد اُرجوزه خوانی می کند

 

ای زمین از عرش بر فرش آسمانت را ببین

ای پرستوی مهاجر آشیانت را ببین

 

ای دل غمگین امام شادمانت را ببین

امشب ای سلطان ولیعهد جوانت را ببین

 

ای امام مهربان باب المرادت آمده

میوه ی قلبت دل آرامت جوادت آمده

 

مزد چل سال انتظار و چل شب احیای سحر

میشود طفلی که از او نیست طفلی خوب تر

 

سیب سرخ احمد است و باز هم داده ثمر

کوثری دیگر عطا کرده به قرآن این پسر

 

کوثر و یاس است جاری در رگ و در خون تو

مردمان ری فدای روی گندمگون تو

 

سبط موسی هستی و کار مسیحا میکنی

مثل عیسایی که در گهواره لب وا میکنی

 

با عصایت معجزه مانند موسی میکنی

دیده ی کور منافق را تو بینا میکنی

 

بر حقیری بنی عباس دامن میزنی

پور اکثم را به تیغ عِلم گردن میزنی

 

آن خدایی که به تقدیرم گدایی را نوشت

در مرام نام تو مشکل گشایی را نوشت

 

ذیل اوصاف تو در بخشش خدایی را نوشت

مهربانی علی موسی الرضایی را نوشت

 

در میان تیرگی ها آفتاب من شدی

تو قسم های همیشه مستجاب من شدی

 

چون به سائل میدهی از هرچه بهتر،بیشتر

میخورد باب المراد خانه ات در ، بیشتر

 

گرچه نام تو شده حاجت بر آور بیشتر

لیک حساس است بابایت به مادر بیشتر

 

پس قسم خوردیم بعد از تو به حق فاطمه

تا که امضا گردد امشب کربلای ما همه

 

 محمد بیابانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

ولادت حضرت امام جواد (ع) 229

حضرت امام جواد (علیه السّلام)

 

ای شهریار مملکت بذل و فضل و جود

ازما به آستان تو جانا دو صد درود

 

تو شعر جاودانه جود و کرامتی

من با کدام واژه توانم ترا سرود

 

سر تا به پا عنایتی و پا به سر کرم

صدها چو حاتمند به پیش تو در سجود

 

ای آسمان آبی اقلیم ارتضا

وی زینت و فروغ ده گنبد کبود

 

هستی جواد و جمله کریمان روزگار

باشند قطره ای و تو هستی مثال رود

 

توبرترازخیالی و مافوق فهم خلق

باید که وصف حسن ترا از خداشنود

 

دربخشش و عطا و سخاوت یگانه ای

آری وجود جود ز جود تو شد وجود

 

این بس به شان تو که جواد الائمه ای

باتو خدا به خلق در مرحمت گشود

 

مهر و ولای حضرتت اندر قیام حشر

باشدکلید باب بهشت حق ودود

 

صد شکر حی لم یزلی راکه در جهان

مهر و محبتت شده مارا چو تار و پود

 

زاهداگر خیال بهشت برین کند

«یاسر» هوای کوی تو دارد به صد درود

 

کربلایی یاسر رستگار حسنی

در ولادت حضرت امام جواد (ع) و شاهزاده حضرت علی اصغر (ع) 190

 ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

و شاهزاده حضرت علی اصغر (علیه السلام)

 

وقتی بساط عشق بازی چیده می شد

سجاده سبزی کنارش دیده می شد

 

یک پیرِ عاشق بادعای مستجابش

در امتحان عاشقی سنجیده می شد

 

صبرش اگر چه شهره ی هفت آسمان بود

گه گاهی از زخم زبان رنجیده میشد

 

گویا دوباره کوثری در بین راه است

کم کم سحر شام دل غمدیده می شد

 

از نور زهراییِ این فرزندخورشید

طومار غربت در جهان برچیده میشد

 

دانید این اسطوره دلدادگی کیست؟

در آسمانها این چنین نامیده میشد

 

او کیست؟آقازاده شمس الشموس است

آرامش جان و دل سلطان طوس است

 

او مثل نوری جلوه کرد و بهترین شد

همچون رسول الله پیغمبر ترین شد

 

از آسمانها آمد و جاری تر از اشک

مانند زهرا مادرش کوثرترین شد

 

سر تا به پایش بود توحید مجسم

بر باده رب الکرم ساغر ترین شد

 

او چندسالی گرچه مهمان بود ما را

اما تجلی کرد و نام آور ترین شد

 

بر تار گیسویش گره خورده دل ما

این شاه زاده ،تک پسر، دلبرترین شد

 

شد زنده یاد یوسف لیلا دوباره

ابن الرضا بود و علی اکبر ترین شد

 

در چند جایی که عیان شد غیرت او

با نام زهرا مادرش حیدر ترین شد

 

فرمودبابایش از او بهتر نباشد

مولود ازاو بابرکت تر نباشد

 

او آمد و ابن الرضایی کرد مارا

از برکت نامش خدایی کرد مارا

 

مشتی زخاکیم و قدم بر ما نهاد و

تا عرش برد و کبریایی کرد مارا

 

دست کریم این امام ذره پرور

یک عمر مشغول گدایی کرد مارا

 

صوت دل آرای مناجاتش سحرها

سر مست جانان و هوایی کرد مارا

 

بوسیدن خال رطب دارش در این ماه

مهمان بزم باصفایی کرد مارا

 

یک قطره ی اشک از کنار سفره ی او

هر نیمه شب مردی بکایی کرد مارا

 

از گوشه صحن و سرای کاظمینش

مست حسین و کربلایی کرد مارا

 

نیمه نگاه اوست تسکین الفؤادم

کلب امیر کاظمین ،عبدالجوادم

 

لبخند او آرامش جان رضاشد

یوسف شدو مهمان کنعان رضا شد

 

سجاده بابا شده گهواره ی او

لالایی اش آهنگ قرآن رضا شد

 

ابرو تکان می داد و بابا عشق میکرد

با غمزه ای جانانه جانان رضا شد

 

آمد که باقی مانده توحید باشد

با نام او شیعه مسلمان رضا شد

 

قدش عصای پیری  این پیرمرد است

قد راست کرد اصل ارکان رضا شد

 

هر کس که از باب الجواد آمد زیارت

با دست پر مشمول احسان رضا شد

 

اما خدالعنت کند فامیل بد را

که باعث قلب پریشان رضا شد

 

امشب دلم جایی دگر هم پرگشوده

ارباب ما آغوش بر اصغر گشوده

 

امشب نمی دانم چرا در پیچ و تابم

اشک دو چشمانم کند نقش بر آبم

 

می جوشم و می جوشم و لبریزم از اشک

چله نشینی پای خم کرده شرابم

 

امشب دخیل گوشه گهواره هستم

دلگرمم و ایمن قیامت از عذابم

 

عشاق را گویم ازین پس تا قیامت

با نام اصلیم کنید اینسان خطابم

 

عالم همه دانند در کوی محبت

من ریزه خوار سفره ی طفل ربابم

 

با اذن سقا در حرم سرباز عشق 

ششماه سردار خیام بوترابم

 

ای کاش همچون حق شناس پاک طینت

عبد علی اصغر کند زهرا حسابم

 

حالا که غم آلود گشته ناله هایم

انگار باب القبله ی کرب و بلایم

 

او را خدا می خواست مه پاره ببیند

مسند نشین کنج گهواره ببیند

 

بر روی دستان پدر با کام عطشان

با روی خونین ، حنجری پاره ببیند

 

وقتیکه جسمش روی دستان پدر بود

آقای عالم را چه بیچاره ببیند

 

یک عمر با زخمی که مانده روی سینه

دور حرم بانویی آواره ببیند

 

اما در آخر چون عموجانش ابالفضل

اورا صف محشر همه کاره ببیند

 

لب تشنگان اشک را این طفل ساقیست

شش ماه تا قربانی شش ماهه باقیست

ولادت حضرت امام جواد (ع) 184

میلاد حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

اما رضانون محمد اوغلی گوز آچدی دنیایه

ملقّب اولسون جواده ویرسون جهانه پیرایه

 

دیون رضایه گوزلرون آیدین رضا رضا جانم

ایچون پیاپی می ولایت جهان بهاراندی

گل امامت آچوبدی شادان شه خراساندی

بو لطف داور امامه یاور آتایه چون جاندی

مژده ویرولسون یاتان بقعده آناسی زهرایه

 

ایدوبدی روشن او گل جمالی جهانی نورانی

اولوبدی بلبل گل اوسته مستی ایدورغزلخوانی

ایدوب رضانون ایوین بومولود نورینه نورانی

گوزل قدومی ویروبدی به به جهانه پیرایه

 

بوگل خشبوملک خو مَه رو بیرگل رضواندی

باشیندا شوری یوزونده نوری ماه درخشاندی

مظهر مهرو داروی درد و شفا و درماندی

احسن و احسن روح تولاکعبۀ دلهایه

 

آچوبدی بیرگل اولوب بهاران چمندی گلشندی

باغ ولایت گل امامت نرگس و سوسندی

قدومی ایلوب اولوب منور مدینه روشندی

جاه و جلالی قرص هلالی سالوبدی چون سایه

 

شیعیه رهبر عالـم برترشرفلی انساندی

مونس هرجان ناطق قرآن مظهر ایماندی

دینینه جانسوزشمع شب افروزیوسف کنعاندی

حسن وجمالی شأن ووقاری چکوبدی طاهایه

 

مشیر مشاور مدیرمدبّر بسی هنروردی

خطیب ادیب وفقیه فکوروفصیح سخنوردی

علومه استاد ایدندی ارشـاد جهانه رهبردی

اودی آناسی ایدر مباهـات مریم و سارایه

 

بساط عیشی ایدون مرتب که جشن اعظمدی

ایکی تولدتاپوب بوگونده که نسل آدمدی

صغیردی اصغر ولی محمد امام عالَم دی

تاپارقریحه یازار مدیحه «عدلی» بو مولایه

 

 حاج اصغر فرشچی (عدلی تبریزی)