زبانحال حضرت امام حسین (ع) به حضرت ابوالفضل (ع) 5064

زبانحال حضرت امام حسین (علیه السلام)

به حضرت ابوالفضل (علیه السلام)

 

ای قاندا غرق اولان دل خونباره بنزیسن

چوخ سولموسان خزان زده گولزاره بنزیسن

 

ای جان نثار عشق اولان ، کربلاده سن

سنگ تمام قؤیموسان الحق ، وفاده سن

سالدین ٱحد گونونده کی ایثاری یاده سن

ای حیدر اوغلی ، حیدر کراره بنزیسن

 

سن جام عشقی آلماقا،دنیانی آتمیسان

هرساغلیقی سلامتی عشقه ساتمیسان

هر آل وئریوی ایلیییب آخرده یاتمیسان

محتاج استراحت سرشاره بنزیسن

 

کامل بوگوزلرین،یومولانمیرباخیریارا

من بویاریمچیلیق یومولان گؤزلره فدا

هر قدر ایستیسن،منه باخ،ای بوتون وفا

باشدان ایاقه،تشنه ی دیداره بنزیسن

 

قارداشه چوخ مددوئرن اولموش،بونوع یوخ

بوقارداشیلن آیریسینین فرقی، چوخدی، چوخ

قوی بنزدیم سنی اوزووه، ای باشاباش، اوخ

عباس نامدا ر و ، وفاداره بنزیسن

 

اوخلارسالیب حصاره بوهیبتلی قامتی

لمس ایلمک ،چتیندی ، یل پرجراحتی

قارداش بواوخلارین قفسه وارشباهتی

سنده قفسده شیر گرفتاره بنزیسن

 

دلداده ایستیری گئده دلداردن قاباق

ترک ایلیسن بوعالمی سن یاردن قاباق

سن ارتحال جامینی،بیماردن قاباق

نوش ایلیین وفالی پرستاره،بنزیسن

 

دوشدین یره،گینه ده،سرافرازعشقسن

بال و پرین سینیب،گینه شهبازعشقسن

بی بال وپرده لایق پرواز عشقسن

واضح دییم،کی جعفر طیاره بنزیسن

 

هرچنددوشمیسن یره،هیبت یرینده دی

دوغرانمیسان،ولی گینه صولت یرینده دی

گوهرسینیب ولی,گینه قیمت یرینده دی

قولسوزدا،قوللی،قووه لی سرداره بنزیسن

 

ال تاپماقابوپیکره ای یارخوشمرام

هرسمتدن گتیردی سنه اوزسپاه شام

دورنده ائتدی جان آلان اشخاص ازدحام

پرمشتری جواهر شهواره بنزیسن

 

انبوه دشمنه سن ائدیرسن نگاه،گاه

گاهداباخیب حسینه،اورکدن چکیرسن آه

قارداش چوخ ایلیسن بوایکی سمته سن نگاه

دلواپس نگار علمداره بنز یسن

 

سوزوئردین اؤللم اولمارام امااسیرننگ

قوی شیشه ی حیاتیمه دیسین دئدین کی سنگ

امضاائدیبدی سوزلریوی گور نئچه خدنگ

ارزشلی اعتبارلی طوماره بنزیسن

 

جاندان دوشوبدی دشمنی جاندان سالان بدن

قان یاغدیریربویوزلراوخیلن چالان بدن

قارداش بواوخلارین آراسینداقالان بدن

قؤیمور دییم کی سن گل بیخاره بنزیسن

 

چوخ حسرتیله قارداشیواگوزتیکیب گؤزون

گلمیر دیلین،بیان ائدیری گؤزاونون سؤزون

اؤلماگوزه امید،امیدیم،دانیش اوزون

گفتاره گل،کی تشنه ی گفتاره بنزیسن

 

سوغاتیمی دئمه یاری یولداایتیرمیسن

من فرعی نیلیرم،منه اصلی یتیرمیسن

سیل ذهندن اوقطره نی،دریاگتیرمیسن

قوی گؤرمییم کی بیرالی بوش یاره بنزیسن

 

عباس،کامران،سنی توصیف ائدنمیری

بیرپیچ وخملی یولدادی آسان گئدنمیری

پیچیده نی راحات بیرینه بنزدنمیری

سن بیر ظریف معنی دشواره بنزیسن

 

 کامران اسدی

در مدح حضرت زهرا (س) 4013

در مدح حضرت زهرا (سلام الله)

 

گل نیست آن گلی که بشر پرویده است

اینست گل که لطف خدا آفریده است

 

از دیدن گلی که ندیدست مثل او

امروز هوش از سر دنیا پریده است

 

داریم آفتاب زمینی در آسمان

امروز آفتاب چه بیجا دمیده است

 

واضح بگویمت قلم معجز آفریت

اعجاز کرده طلعت زهرا کشیده است

 

آن طلعتی که دم به دم از شوق دیدنش

درسینه قلب علت خلقت تپیده است

 

دادست رشک صد پسرایزدبه یک پدر

جبران طعنه ای که زدونان شنیده است

 

هر یاوه گو ز شرم چنین آیتی بزرگ

چیزی بهانه کرده به کنجی خزیده است

 

از کشت لافهای خود آن قوم لافزن

چیزی به غیر خارمذلت نچیده است

 

زهرا هرآنچه حسن به بازار عشق بود

یکجا به اعتبار لیاقت خریده است

 

برگشته ناامید سرانجام هرکه او

باصد امید در پی وصلش دویده است

 

وصلش نه خلعتیست که زیبد به هر قدی

آنرا فلک به قامت مولا بریده است

 

نازم به انتخاب خدائی که بهراو

نایاب همسری چوعلی برگزیده است

 

نام آوران عشق و وفارا کنارهم

دست خدای عشق عجب خوب چیده است

 

زیباترین تقارون تاریخ را نگر

کوثر بدست ساقی کوثر رسیده است

 

خودرا براه عشق علی می برد زیاد

درزن چنین ولا به خدا کس ندیده است

 

ازسینه خدیجه کبری به جای شیر

زهرا به راستی که ولایت مکیده است

 

دلبربه با وفایی زهرا در این جهان

والله کس نه دیده و نه کس شنیده است

 

زهرا فقط ز خویش نه ای «کامران» برید

او بهریارازهمه عالم بریده است

 

 کامران اسدی حقایقی تبریزی

در ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) 3481

در ولادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

گل نیست آن گلی که بشر پرویده است

اینست گل که لطف خدا آفریده است

 

از دیدن گلی که ندیدست مثل او

امروز هوش از سر دنیا پریده است

 

داریم آفتاب زمینی در آسمان

امروز آفتاب چه بیجا دمیده است

 

واضح بگویمت قلم معجز آفریت

اعجاز کرده طلعت زهرا کشیده است

 

آن طلعتی که دم به دم از شوق دیدنش

درسینه قلب علت خلقت تپیده است

 

دادست رشک صد پسرایزدبه یک پدر

جبران طعنه ای که زدونان شنیده است

 

هر یاوه گو ز شرم چنین آیتی بزرگ

 چیزی بهانه کرده به کنجی خزیده است

 

از کشت لافهای خود آن قوم لافزن

چیزی به غیر خارمذلت نچیده است

 

 زهرا هرآنچه حسن به بازار عشق بود

یکجا به اعتبار لیاقت خریده است

 

 برگشته ناامید سرانجام هرکه او

باصد امید در پی وصلش دویده است

 

وصلش نه خلعتیست که زیبد به هر قدی

آنرا فلک به قامت مولا بریده است

 

نازم به انتخاب خدائی که بهراو

نایاب همسری چوعلی برگزیده است

 

نام آوران عشق و وفارا کنارهم

 دست خدای عشق عجب خوب چیده است

 

زیباترین تقارون تاریخ را نگر

کوثر بدست ساقی کوثر رسیده است

 

خودرا براه عشق علی می برد زیاد

درزن چنین ولا به خدا کس ندیده است

 

ازسینه خدیجه کبری به جای شیر

زهرا به راستی که ولایت مکیده است

 

دلبربه با وفایی زهرا در این جهان

والله کس نه دیده و نه کس شنیده است

 

زهرا فقط ز خویش نه ای کامران برید

او بهریارازهمه عالم بریده است

 

کامران اسدی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

حضرت امام زمان (عج) 1849

حضرت امام زمان (عج)

 

وجودون ای گوزل گنجینه حسن و وجاهتدی

کناروندا سنون یوسف فقیر و بی بضاعت دی

 

کساد ائتماقه حسن  یوسفین  رونقلی  بازارین

سنون بیر بئیله حسنوندن فقط بیرگل کفایتدی

 

نگاهون گر یئری قالسا جمالوندا یئری واردی

گل رخسارون از بسکه ظریف و با لطـا فتدی

 

گوروبدور نرگسین اوغلوندا نرگس گوزلرین نرگس

بینمز ئوز گوزون گـــرچه گُوزی ورد جماعتدی

 

امامت تک گوزل لیق حجتِ الله ختم  اولموش

سنون گویچکلیقون اون بیر گوزلیقدان علامتدی

 

سن او بیر گویچکین گویچلیقندان بهره مند اولدون

بونی عالم بولر اثباتینه حجت نه حاجتدی

 

ائله دیلچسبدور که قویموری لب لبدن آیرلسون

سوز آچماق شهد وصلوندن عجب مشکل حکایتدی

 

کمندوندن دوشر تا سوز، اسیرون تئز دییر  به به

اسیر عشقون اولماق بسکه شیرین بیر اسارتدی

 

هره بیر عشقیلن مشهور اولوب مولا بو دنیاده

سنون عشقونده ،  مشهوریتِ اهـل ولایت دی

 

بو گونکی وصلوون وار مهدیا هجران کمندینده

بهار وصلووی تهدید ائــــدن پائیز فرقتدی

 

سنون عشاقوون جشن و سروری تک بو گونلوقدی

صباح عشاقوون حالتلری بیر ئوزگه حالتدی

 

دمادم آه چکماق قان اوتوب قان آغلاماق سن سیز

یولووی گوزلین عاشق لره چوخدانکی عادتدی

 

گرک شک ائیلیاق انصافینه انصافآ ای مهدی

دیسه کیم شور هجرانون قیامتدن علامتدی

 

سنون هجرونده که برپا اولان غوغا قیامتدن

علامت یوخ ئوزی چون ئوز یرینده بیر قیامتدی

 

سوروشما مبتلایان فراقون کسب و کاریندن

که سن سیز ایشلری دنیاده تنها کسب محنتدی

 

ئوزون گل اللریندن دوت ایاقدان قویما دوشسونلر

که الدن توتماق آل اللّهه بیر دیرینه خصلتدی

 

نگاری گورمیوب ئولماق یامان ئولماخدی داد اوندان

بله ئولماق شکنجئیلن برابر بیر مشقتدی

 

بولر تنها جمال یارینه حسرت قالان عاشق

که جانانانین یوزون بیریول گوروب ئولماق نه نعمتدی 

 

ظهورون بیر عنایتدی بونا سوز یوخ ولی مهدی

اونون تعجیلی عشاقه عنایت در عنــــایتدی

 

 کامران تبریزی