در مدح حضرت علی اکبر (ع)

 

این خبر از ابن‌اثیر و مفید

وز دگر اعلام به دفتر رسید

 

چون همه اصحاب وفادار شاه

روی نهفتند چو خورشید و ماه

 

جمله فتادند به میدان عشق

بر قدم شاه شهیدان عشق

 

نوبت شیران بنی‌هاشمی

آمد از این چرخ شتابان همی

 

برد سبق از همه آزادگان

اختر عشق اکبرِ شهزادگان

 

شیرِ علی، اکبرِ خورشید چهر

محو تماشای رخش ماه و مهر

 

با سر پر شور و دل پر صفا

آن مَثَل جان و تن مصطفی

 

آن به مَثَل احمد و حیدر به نام

زهره و مه پیش جمالش غلام

 

مطلع خورشیدِ وفا روی او

کعبۀ ارباب صفا کوی او

 

مهر و مه از پرتو رویش خجل

پیش قدش سروِ جَنان پا به گل

 

آینۀ طلعت حسن قدیم

مُظهِر حق، مَظهَر خلق عظیم

 

نزد پدر با ادب اقبال کرد

روی بر آن درگه اجلال کرد

 

ناله‌کنان با پدر تاجدار

گفت که دلتنگم از این روزگار

 

رخصتی ای شه که دل بی‌شکیب

سوخت در آتش ز فراق حبیب

 

در دلم از شعلۀ شوق نگار

نیست دگر طاقت و صبر و قرار

 

گشت جهان بر منِ مشتاق تنگ

لطف بود گر بدهی اذن جنگ

 

تا به ره عشق شتابم همی

زاد ره وصل بیابم همی

 

جان به فدای تو شه جان کنم

عزم ره کعبۀ جانان کنم

 

پیرهن یوسف حسنش به بر

بر رخ او دیدۀ شوق پدر

 

جوشن و خود و زره مصطفی

بر تنش آراست شهید وفا...

 

مهدی الهی قمشه ای در سال 1280هـ.ش

 در قمشه چشم به جهان گشود.

از علما و عرفای روزگار خود بود که شعر هم می‌گفت.

دیوان اشعار او با نام شکوفه‌های عرفان

 به چاپ رسیده است که شامل فصل‌هایی

به نام نغمۀ الهی، نغمۀ حسینی و نغمۀ عشاق می‌باشد.

مشهورترین آثار او ترجمۀ قرآن کریم،

صحیفۀ سجادیه و مفاتیح الجنان است.

الهی قمشه‌ای در اردیبهشت 1352 هـ.ش

چشم از جهان فرو بست و پیکرش از تهران به قم انتقال یافت

 و در وادی السلام به خاک سپرده شد.

 دقت نقل و وفاداری به تاریخ در این شعر او مشهود است.

 

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه