در ولادت حضرت امام حسین (علیه السلام)

 

چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری!

به جمع سایه نشینان عنایتی داری

 

غبار تربت تو با دم مسیح یکی ست

عجب دوای عجیبی چه تربتی داری!

 

در آن جمال علی وار و نور زهرایی

عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داری!

 

به عشق تو همه عالم شده حسینیه

چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داری!

 

بدون این که عتابم کنی، عطا کردی

چقدر خوب و کریمی چه عادتی داری!

 

تمام محو تماشا شد عالم ایجاد

دمی که قابله قنداقه را به زهرا داد

 

کبوتر دل من پر زده به سوی حرم

مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم

 

خدا کند که بیایم دوباره پا بوست

خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم

 

اگر چه خیر ندیدی تمام عمر ز من

وجود من زده لطمه به آبروی حرم ...

 

... تو را دوباره قسم می دهم به عبّاست

تصدّقی سرِ حضرتِ عموی حرم

 

بده اجازه شبی باز زائرت باشم

و روی خاک بیافتم به روبروی حرم

 

چقدر بنده نوازی چقدر آقایی!

چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی

 

محمد ناصری

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه