احوالات خرابه شام

 

گنجِ میثاقم ، که می باشد مکان ، ویرانه ام

شمعِ عهدم ، جملهء جانها بُوَد پروانه ام

 

طالعِ نیک اخترِ عشقم ، به برجِ اشتیاق

در کفِ غوّاصِ بحرِ دل ، دُرِ یکدانه ام

 

طایرِ لاهوت مسکن ، مرغِ علوی آشیان

این منم ، گر عالمِ ناسوت شد کاشانه ام

 

بر درِ میخانهء وحدت ‌، به لطفِ مِی فروش

باده خوارِ عشق را بهترین پیمانه ام

 

هدهدِ زرّین پرِ سیمرغِ قافِ رحمتم

قربِ من بنگر ، فرازِ سدره آمد خانه ام

 

آن ز پا افتادهء هجرم ، که در شامِ وصال

بر تسلّای دلم آمد به سر ، جانانه ام

 

جلوهء قدس هست ، در باغِ جنان آئینه ام

پنجهء جور است ، بر گیسوی مشگین شانه ام

 

طوطی شیرین زبانِ شکرستانِ نهال

بازِ دست آموزِ شاهم ، زینتِ شاهانه ام

 

باغِ یاسین را ز حُسنِ سرمدی پیرایه ام

دوحهء گلزارِ طاها را بهین ریحانه ام

 

روی گلگونم ز سیلی گشت نیلی ، از عدو

تا ز کعبِ نِی ، زخم افتاد کتف و شانه ام

 

بر سرِ خارِ مغیلان پافشاریهای من

شد سبب تا عقلِ هر فرزانه شد دیوانه ام

 

گفت (فرّخ) تا شفاعت خواهِ او گردم به حشر

آشنای محضرِ عشقم ، نه من بیگانه ام.

 

فرخی همدانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه