متن نوحه های ترکی و فارسی

قرآن ناطق

مظهری گردید ظاهر دوش بر عینُ الیقینم

کز تماشای جمالش رفت از کف ، عقل و دینم

لوحش الله از جمالِ او که چون دیدم بیاسود

از غم و اندوه بی پایان ، دلِ اندوهگینم

کرد دیدارِ بهشتِ جاودان ، طلعتِ وی

فارغ از یادِ بهشت و از خیالِ حورِ عینم

وین عجب کان دلبرِ یکتایِ بی همتا عیان شد

در جنوب و در شمال و در یسار و در یمینم

رفتم از خویش و بگفتم با زبانِ بی زبانی

کی حبیبِ دلفریبم ، ای نگارِ نازنینم

ای تو جانِ جانِ جانم ، ای ضیاءِ دیدگانم

دلبر و دلدار و دلجو ، دلستان و دلنشینم

از کجایی؟ کیستی؟ نامت چه؟ نسبت با که داری؟

گفت من سِرّ هویّت ، هستِ هستی آفرینم

در نهانم کنزِ مخفی ، در عیانم ، کلّ هستی

هستی آثار دو حرف است و من اصل آن و اینم

اسمِ اعظم ، گنجِ اسما ، عشقِ مطلق ، امرِ کل

داورِ کون و مکانم ، وجهِ رب العالمینم

من رسول الله را در خور به تمجید و ثنایم

من کتابُ الله را مصداقِ آیاتِ مبینم

طا و سین و میم و کاف و ها و یا و عین و صادم

طا و سین و طا و ها و حا و میم و یا و سینم

سِرّ الرّحمان علی العرشِ استوی را گر ندانی

آن منم ، کاندر سویدای دلِ انسان ، مکینم

ذاکر و مذکور و ذکرم ، حامد و محمود و حمدم

من صراطَ المستقیمم ، مالک اندر یومِ دینم

من قیامم ، من قعودم ، من رکوعم ، من سجودم

خود به خود گویندهء ایاک نعبد نستعینم

بزمِ وحدت را نوا و نغمه و نائی و نایم

باده نوش و ساقی و مینا شراب و ساتکینم

اصفیا را من انیسم ، ازکیا را من جلیسم

انبیا را من ظهیرم ، اولیا را من معینم

پادشاهِ لامکانم ، پیشوایِ انس و جانم

مقتدایِ قدسیانم ، رهبرِ روح الامینم

ناامیدان را امیدم ، بی پناهان را پناهم

خضرِ راهِ رهروانم ، هادیم حبل المتینم

هست ، عالَم جسم و در آن جسم ، من جانِ عزیزم

هست ، امکان ، بحر و در آن بحر من دُرّ ثمینم

نور بخشِ مِهر و ماه و زهره و مریخ و عطارد

زیورِ ارض و سما و لنگرِ عرشِ برینم

دستِ من برپایدارد کرسی و لوح و قلم را

من هوادارِ سپهرم ، من نگهبانِ زمینم

ز ابتدا تا انتها ، من خلق را قَسّامِ رِزقم

در حقیقت فیض بخشِ اولین و آخرینم

خستگانِ عشق را تیمارِ جانِ بی شکیبم

تشنگان وصل را سرچشمهء ماءِ مَعینم

عشق بایستی که تا عاشق به من نزدیک گردد

ور نه من بیرون ز استدراکِ عقلِ دوربینم

پای تا سر عشق و شور و جذبه ام ، همراهِ حُسنم

زین سبب گاهِ ظهور خویش ، با احمد قرینم

در مقام حُسن کل محمود عبد ، من عُبِیدم

نامِ نیکویم علی ، سر حلقهء اهلِ یقینم

یا علی مدحت سرای درگهِ عرش آستانت

من (صغیرِ) مستمندِ بی نوای دل غمینم

روسیاه و دل تباه و پرگناه و عذرخواهم

عاجز و بیچاره و مسکین ، مُنیب و مستکینم

لیک شادم زینکه مدّاحِ تو هستم ، خاصّه کز جان

بندهء فرزندِ تو صابر علی شاهِ امینم

مِهر او کان بی گمان ، مهر و تولای تو باشد

دستِ قدرت ریخته روزِ ازل در ماء و طینم

لطف او را کان بُوَد لطفِ تو من امیدوارم

منّت او را که هست ، آن منّت تو ، من رهینم

مرحوم صغیر اصفهانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه