حضرت موسی ابن جعفر (ع)

 

امام هفتم ما پاره پاره شد جگرش

نشست گرد یتیمی به چهره ی پسرش

 

بدن کبود، جگر پاره، ساقِ پا مجروح

مگر چه آمده زیر شکنجه ها به سرش

 

هزار حیف که از جمع نوزده دختر

یکی نبود کنار جنازه ی پدرش

 

انیس و مونس او بود در سیاهی شب

صدای حلقه ی زنجیر و ناله ی سحرش

 

سیاه چال کجا طایر بهشت کجا؟

هزار حیف که یکباره ریخت بال و پرش

 

نیاز نیست ببندند چشم هایش را

که نیست تاب نگاهی دگر به چشم ترش

 

به هر کجا که روی قبری از زُراره ی اوست

نشان غربت فرزندهای دربدرش

 

شراره ی دل او گشت اجر روزه ی او

درست موقع افطار پاره شد جگرش

 

استاد غلامرضا سازگار

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه