در مدح حضرت رسول اکرم (ص)

 

ای حریمِ مدفنت دارُالاَمانِ مؤمنین

بارگاهت کعبهء آمالِ اربابِ یقین

 

گَرد افشانِ رواقت جنبشِ بالِ مَلک

آستان روبِ جلالت شهپرِ روح الامین

 

ره ز کویت هر سحرگه می کند بادِ جنان

کز غبارش توتیا ساید به چشمِ حورِ عین

 

تا شود از چشمهء فیضت نصیبش جرعه ای

چرخ دارد در کف از خورشید ، زرّین ساتکین

 

در جمالِ آسمانی نورِ حق داری عیان

نی عجب گر سایه از ذاتت نیفتد بر زمین

 

ای مفادِ اسمِ اعظم ، رمزِ نامیت

هست صد مُلکِ سلیمانی تو را نقشِ نگین

 

نیست روز و شب ، ضیاء و ضوء ، بَل با صد نیاز

مِهر و مه سایند با ذلّت به درگاهت جبین

 

نقشِ توقیعِ جلالِ ذاتِ بیچونِ تو را

در ازل زد خامهء حق ، رحمة للعالمین

 

شد ز زنگارِ ستم آئینهء دل تیره گون

ای تو دستِ دادِ حق ، دستی برآر از آستین

 

خشکسالِ عدل و انصاف است ای ابرِ کَرم

وقتِ آن باشد که ریزد بارشِ ماء مَعین

 

ای همای معدلت ، بگشای بالِ رحمتی

از همه عالَم بساطِ کینه توزی بازچین

 

جوششی ای بحرِ احسان و کرامت تا مرا

همچو (عابد) پُر شود دامن ز دُرهای ثمین.

 

استاد عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه