زبانحال حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

اگر چه خصم، درِ خانه ریخت بر سر من

رواست گریه کنید از برای شوهر من

 

مدینه گریۀ من سخت خسته‌ات کرده ؟

حلال کن که بُوَد روزهای آخر من

 

خدا گواست مرا می‌ زدند ومی‌لرزید

چو گوشواره که لرزد به گوش، دختر من

 

ز تازیانه بُوَد سخت‌تر نگاه علی

که ایستاده غریبانه در برابر من

 

علی! که گفته غریبی؟ به این گروه بگو

که هست فاطمه تنها، تمام لشکر من

 

برای یاری من خویش را مده زحمت

که پشت در شده شش ماهۀ تو یاور من

 

پنـاه مـن شــده دیوار و، در شده سنگر

شکست پهلو و آتـش گرفت سنگر من

 

خدیجه نیست که از من کند پرستاری

از این به بعد دگر زینب است مادر من

 

دگر زنان مدینه عیادتم نکنند

مگر که قاتلم آید کنار بستر من

 

کنم ز لطف و کرامت شفاعت از «میثم»

که ریزد از قلمش اشکِ دید‌ۀ تر من

 

حاج غلامرضا سازگار

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه