زبانحال حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

گه ز پا اُفتم و با آه جگر می خیزم

گه نشینم وسط حجره و بر می خیزم

 

دل من با جگر خون شده عادت کرده

مثل هر روز که با سوز جگر می خیزم

 

نگرانِ نَفَسِ سوخته ام نیست کسی

تشنه جان بازم و دنیای دگر می خیزم

 

به گمانم دگر این عمر وصالی ندهد

در جوانی ز پی بار سفر می خیزم

 

بعد هر نالۀ جانسوز که اُفتم ز نَفَس

باز از هلهله چند نفر می خیزم

 

قتلگاهم شده این حجرۀ در بسته حسین

گرچه بی نیزه و شمشیر و سپر می خیزم

 

به جوانیِ علی اکبرت ای جدّ غریب

وقت رفتن به تماشای پسر می خیزم

 

به امید نفس آخر و دیدار اجل

گاه در بستر خود دیده به در می خیزم

 

یاد پهلوی شکسته کمرم را خم کرد

گه از این دنده به پهلوی دگر می خیزم

 

من که در کودکی یک بار زمین افتادم

گاه چون فاطمه با درد کمر می خیزم

 

با خروج پسر فاطمه هنگام ظهور

همره منتقم فاطمه بر می خیزم

 

 ژولیده نیشابوری

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه