در ولادت حضرت امام سجّاد (علیه السّلام)

 

بهار آمد بهار آمد بهار دلنشین آمد

گل آمد بلبل آمد باغبان مه جبین آمد

 

گذشته موسم دی رفت دیگر سرد و سرمایش

بهار آمد گل آمد بوی عطر و عنبرین آمد

 

سروده هاتف غیبی به گوشم این ندا ناگه

بپا شو تا به کی غفلت امام چارمین آمد

 

طبیب دردمندان نونهال گلشن توحید

شهنشاه ملک دربان امام ساجدین آمد

 

ستوده عبد درگاه خدای قادر منان

ضیاء دیده زهرا علی بن الحسین آمد

 

چراغ محفل ایمان مدیر مکتب عرفان

عزیز درگه یزدان امام متقین آمد

 

خدا را حجت بر حق امام عادل مطلق

زنور او بود مشتق حسین را نور عین آمد

 

چو جدش مرتضی عابد مثال مصطفی قائد

زکی و ازهد و زاهد امام صالحین آمد

 

بود او مفخر ایران ولی خالق سبحان

امید جمله محرومان امان آمد امین آمد

 

امید درمندان اوست پناه بی پناهان اوست

صفای هر گلستان اوست زعیم مخلصین آمد

 

قدم بنهاده در عالم وصی حضرت خاتم

امیر اعظم و اکرم امام مسلمین آمد

 

شبیه مرتضی آمد رضا بر هر قضا آمد

بهر دردی دوا آمد طبیب بی قرین آمد

 

ز دریا لولو مرجان به امر حضرت یزدان

ز دامان شه نسوان نگر در ثمین آمد

 

شبیه مرتضی رویش بود آن روی نیکویش

ملائک بر سر کویش یسار آمد یمین آمد

 

سرور سینه مادر گل خوشبوی پیغمبر

پس از مولا حسین رهبر امید اهل دین آمد

 

به روز پنجم شعبان چو خورشیدی شده تابان

صفای محفل قرآن قتیل مشرکین آمد

 

مدینه نور باران شد ملائک شاد و خندان شد

چراغ راه ایمان شد شه ملک یقین آمد

 

«عرب زاده» فدای او به درگاهش گدای او

همی گوید ثنای او به گلشن خوشه چین آمد

 

سيد فياض عرب زاده زنجانی