در مدح و میلاد امام حسن (علیه السّلام)

 

بهار بندگی آمد رسیده ماهِ صیام

شعورِ ذکروقعودوسجودوشورِ قیام

 

دوباره نیمه ماه و دوباره بدرِ تمام

طلوع کرده ز یثرب یکی  امامِ هُمام

 

شبیه نفس پیمبر خصالِ آنکه حسن

امام صبر وکمال وجمالِ آنکه حسن

 

ندیده حُسنِ ورا در جهان چو مامِ جهان

که مفتخر شده از او مه خدا رمضان

 

چه حکمتی که در او جلوه میکند سبحان

بمانده ام که ملک هست یاکه یک انسان

 

امین وحی الهی که حامل سخن است

رسانده ختم نبی را که نام او حَسَن است

 

طلایه دار همه جلوه های زیبایی

که کار وی شده از کودکی دل آرایی

 

خمیده محضر او قامت شکیبایی

علی مرام و تماما به خُلق طاهایی

 

ز یُمنِ مَقدَمِ پاکش نه شرح کوثر شد

علی پدر شد و زهرا نجیبه مادر شد

 

به حکم لم یزلی از قبیله ی نُجباست

چهارمین ز تبارِ نجیبِ اهل کساست

 

به روز جنگ جَمَل ذوالفقار شیر خداست

کریم اهل کرامت شفیع روز جزاست

 

نماد بخشش و الگو ی سیره یِ کرم است

حریم محترم است او اگر چه بی حرم است

 

چه گویم از حسناتش فزون  ز کلِّ رقم

ز حجّ پای پیاده  روان به سویِ حرم

 

که سر نهاده به پایش هماره اهلِ کرم

زوصف صبرجمیلش خجل همیشه قلم

 

چو مست گشته ام اینک مگو بلا خیزد

هزار مست مئی از جام مجتبا خیزد

 

کرم ز دامن او همچو رود هامون است

مخالفان رهش از تبار مغبون است

 

چه با ک از اینکه غلامش اسیر و دلخون است

«موقّر» ی که زعشقش همیشه مجنون است

 

بگوید از ته دل جان فدایی حسن است

که طبع فاخرش از آشنایی حسن است

 

 دکتر رضا موقر(قاجار)

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه