حضرت امام حسین (ع)

 

ثاراللهی که سِرّ اناالحق نشان دهد

دنیا نگر که در دلِ خونش مکان دهد

 

وان سر که سِرّ نقطهء طغرای بسمله است

کورانه جاش ، بر سرِ میمِ سنان دهد

 

عیسی دمی که جسمِ جهان را حیات از اوست

الله چسان رواست که لب تشنه جان دهد

 

چرخِ دنی نگر که پیِ قتلِ یک تنی

هر چه آیدش به دست به تیر و کمان دهد

 

نفسُ اللهی که هر زمن او را به کوی وصل

هاتف ندای اِرجعی از لامکان دهد

 

ای چرخِ سُفله ، باش ، که بهرِ لقای دوست

تاج و نگین به دشمنِ دین رایگان دهد

 

آن طایری که ذروهء لاهوت جای اوست

کی دل بر آشیانهء این خاکدان دهد؟

 

مقتولِ عشق ، فارغ از این تیره گلخن است

کان شاهباز را به دلِ شه نشیمن است.

 

مرحوم نیر تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه