متن نوحه های ترکی و فارسی

در مناقب حضرت

علی ابن موسی الرضا (علیه السلام)

زند هر صبح خورشید فلک بوس

بخاک آستان خسرو طوس

از آن رو کعبه خلقانرا مطاف است

که دائم کوی اورا در طواف است

صفا و مروه خاک اندر ره او

دل اهل صفا منزلگه او

رضا اندر دل صاحبدلان است

بهر دل او مکان دارد دل آنست

فلک را تابع امر قضا دان

قضارا بنده ای حکم رضا دان

از او خواهند با صد گونه ذلت

مراد خویش هفتاد و دو ملت

امید آرزومندان عالم

خداوند خداوندان عالم

خدا ظاهر ز مرآت وجودش

خلایق ریزه خوار خوان چودش

زهی احسان آن سلطان ثامن

که بر وحش بیابان گشته ضامن

شنیدستم که آن شاه غریبان

چو کردی از وطن عزم خراسان

بفرمودی که تا اهل عیالش

شوند از دیده اشک افشان بحالش

سیه پوشند بهر سوگواری

برای او کنند افغان و زاری

بپا کرد آن شه از اسرار دانی

لوای مرگ خود در زندگانی

بلی دانست آن دارای هر راز

که ناید زین سفر سوی وطن باز

بد آگه کز جفای خصم بیباک

فتد سرو قدش در طوس بر خاک

عیان میدید اندر دست مامون

همان انگور کز ان شد جگر خون

نه تنها زهر مامون جان شه سوخت

که بر جان جهانی آتش افروخت

اگر چه شد شهید آن سر ذوالمن

ولیکن بر نیامد کام دشمن

که او میخاست زان شاه یگانه

نباشد اسمی رسمی در زمانه

کنون بنگر جهانی پر ز نامش

شهان عالمی یکسر غلامش

به استقلال در ملک اللهی

فلک گوبد بنامش کوی شاهی

گمان میبرد مامون سیه دل

تواند حق حق را کرد باطل

الا ای آفتاب مشرق جان

که باشد مغربت خاک خراسان

(صغیرت) بنده ای از بندگانت

 چه جای بنده کلبی ز آستانت

 مرحوم صغیر اصفهانی

منبع کانال گنجینه گذشتگان