در مدح حضرت امام محمد باقر (علیه السلام)

 

ای زسرو قد رعنا بر صنوبر طعنه زن

وی زماه روی زیبا مهر را رونق شکن

 

ای تو شمع انجمن از فرط حسن و دلبری

هر کجا دارند خوبان دو عالم انجمن

 

کی توانم کرد وصف و چون توانم داد شرح

زآنچه مهرت  میکندای سرو قد باجان من

 

شبل حیدر سبط پیغمبر خدیو انس و جان

مخزن علم النبیین کاشف سر و علن

 

حضرت باقر ضیائ  دیده خیر النسا

حامی شرع رسول الله هوادار سنن

 

کوی او چون خانه حق قبله اهل یقین

اسم او چون اسم اعظم دافع رنج و محن

 

هم بادم شد مغیث و هم بنوح آمد معین

هم به عیسی گفت کلم هم به موسی گفت لن

 

او دوای علت ایوب اندر چشمه ریخت

او شفا بر دیده یعقوب داد از پیرهن

 

از ولای او چو ابراهیم را بود آبرو

آتش نمرود بر وی گشت ریحان و سمن

 

کرده مر فرعونبان را قهر او خوار و ذلیل

داده اسرائیلیانرا لطف او سلوی و من

 

این عجب نبود که گویم گر بگوید کن شود

عالمی بر پا بامر آن ولی موتمن

 

گر دهد فرمان قضارا افکند بهر هلاک

گردن اعدای دینرا از رگ شریان رسن

 

من چگویم وصف ذاتش جز که عجز آرم به پیش

در دریای حقیقت را که میداند ثمن

 

خصم اگر ورزید کین با وی فزودش عز و جاه

مر سلیمان را نکاهد فدرکین اهرمن

 

طعنه بر عرش برین هر دم زند ارض بقیع

تا که آن نور الهی یافت اندر وی وطن

 

دوستانش چون (صغیر) آزاد از قید هموم

دشمنانش در حصار غم چو مور اندر لگن

 

مرحوم صغیر اصفهانی

منبع کانال گنجینه گذشتگان