حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

از بارگاه قدسی و افلاکی خدا

آمد به گوش اهل سماوات این ندا:

 

فرموده کردگار که ای آسمانیان

آمد عزایِ فاطمه «حی علی العزا»

 

مویه کنان و ناله کنان جبرئیل گفت:

برتن کنید رخت عزا إی فرشته ها

 

یکماه گفته حضرت حق در تمام عرش

برپا کنند حور و ملک خیمه ی عزا

 

واعظ نبی اکرم و مداح مرتضی

چشم زمان ندیده چنین روضه هیچ جا

 

بال ملائکه شده فرش حسینیه

خدام هیئت اند شهیدان و اولیاء

 

جاروکشی نصیب بزرگان دین شده

سینه زنان هیئتشان خیل انبیاء

 

شیرخدا چه روضهٔ سختی بیان نمود

طفلی برای مادر خود میشود عصا

 

ختم رسل به گریه فقط داد میزند

«ای مردمان شهر مدینه چرا چرا؟»

 

این رسم هیئت ست که مداح میزند

از روضه های کوچه گریزی به کربلا