در مدح و میلاد حضرت امام حسن مجتبی (ع) 1145
در مدح و میلاد حضرت امام حسن (ع)
مرغ دل آوای چمن می زند
چنگ توسّل به حسن می زند
باز که هنگامۀ بشکفتن است
با گل روی تو سخ ن گفتن است
گل که بگفتم تو ز گل بهتری
چون گل گلخانۀ پیغمبری
غنچه ز لبخند تو وا می شود
خاک ز لطف تو طلا می شود
ماه بگویم به تو یا آفتاب
ای پسر با ادب بو تراب
یا حسن از حُسن ، تو مستحسنی
فاطمه می گفت که روح منی
ای ز همه خوبتران خوبتر
پیش خدا از همه محبوبتر
پیر خرابات معانی توئی
حجّت حق ، حیدر ثانی توئی
خضر لب عطشان می ساغرت
دهر طفیل پدر و مادرت
نسخه چو سقراط نویسد خطاست
نسخۀ تو عافیت است و شفاست
ناصیه ات مطلع الانوار عشق
سینۀ تو مخزن الاسرار عشق
خال سیاهت حجر الاسود است
بوسه گه قبله و نُه گنبد است
شیعه که دیوانه و مفتون توست
ای پسر فاطمه ممنون توست
فاطمه را نور دو عینی حسن
محرم اسرار حسینی حسن
نام تو ما را دو جهان آبروست
مرحمتی کن که بقیع آرزوست
گوشۀ چشمی تو به خوش زاد کن
این دل محنت زده را شاد کن
مرحوم سید حسن خوشزاد
منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه
با سلام